Nog even dan...

Afgelopen weekend heeft deze dame nog even de laatste zonnestraaltjes meegepikt maar nu het zo fris is geworden, zijn alle 6 de schildpadden in winterslaap gegaan. Ik heb vanmiddag iedereen netjes ingestopt, diep in de grond, een laag stro erover en daarna nog een berg eikenbladeren.
Klep van het kasje gaat dicht, welterusten..
Tot in het voorjaar !

Wakker...

Onze Schildpadjes zijn weer uit de groentela ( ja écht!) ontwaakt uit hun winterslaap. Nu zitten ze weer lekker onder de warmtelamp en dat is écht geen zware last om te dragen...

Koelbloedig...

Onze Griekse landschildpadjes gaan één dezer dagen hun eerste winterslaap houden. Over een paar dagen zijn ze er klaar voor. We zijn nu langzaam aan 't afbouwen wat temperatuur, daglicht en eten betreft. Ook hebben ze een lauw badje gehad om te ontlasten zodat ze met leeg darmstelsel de extra koelkast in het tuinhuisje ingaan. Ja, je leest het goed, de koelkast.
Het beste is namelijk om de schildpadden in een constante temperatuur van 6 à 8 graden te laten slapen. Dus zet ik ze in een Curverboxje met gaten erin voor de isolatie, in een dikke laag Cocopeat-plantenaarde en daar bovenop een laag eikenblad. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel een beetje eng vind en ik hoop dat ze straks weer gezond en levendig te voorschijn komen.
Truste schildpadjes, tot over een maand of twee !

Close-up...

De twee landschildpadjes die we hebben zijn zo leuk. Wist je dat ze enorm goed kunnen ruiken? Zodra ik het geplukte groen zoals Weegbree, Klaver, Wikke en Paardenbloem in hun bakje leg gaat hun neus de lucht in en lopen ze beiden linea recta naar het voer. Ze herkennen mij ook. In het begin heb ik namelijk steeds het voer in mijn hand gehouden en hen eerst laten ruiken. Nu zijn ze totaal niet bang meer en trekken hun kop niet in want mijn hand betekent 'eten'. Ze kijken me soms echt lief aan. Helemaal geen koelbloedigheid te bespeuren!

Zielig...

Deze Geelwangschildpad zagen we in een vijvertje bij het beverbos in het Biesboschcentrum Dordrecht. Een schildpad kan buiten leven van mei tot midden september. Volgens de Stichting Schildpaddenopvang Nederland is het dierenleed om waterschildpadden het hele jaar door buiten te houden! Eigenlijk horen deze dieren helemaal niet in Nederland in de natuur te leven. De temperatuur in ons land is te wisselvallig. Schildpadden zijn koudbloedige dieren en moeten zich goed kunnen opwarmen om voedsel te kunnen verteren. Het probleem is echter dat schildpadden die buiten leven dit proces niet goed kunnen uitvoeren. Het resultaat is dat een schildpad tot wel vijf jaar bezig kan zijn met sterven. Schildpadden die in openbare vijvers of waterpartijen leven kunnen ook nooit voldoende voedsel verzamelen om te overleven...

Griekse giften...

Een verlaat verjaardagscadeautje maar daarom ben ik er niet minder blij mee! Ik heb van mijn lieffie twee kleine Griekse landschildpadjes gekregen. Voorlopig zitten ze nog onder de warmte en UVB lamp in een terrarium maar ze krijgen een mooi buitenverblijf met verwarmd nachthok. Ze heten Sou Vlaki en Sir Taki. Ze zijn nu nog maar 7 cm lang maar kunnen uitgroeien tot 25 à 30 cm. Grappig om te zien hoe ze zich 's avonds helemaal ingraven.

Toen we ze moesten afrekenen zei mijn man plots: 'ik heb geen geld bij, schiet jij het maar even voor alsjeblieft'. 
Ok dan, maar ga ik het ooit nog terug krijgen...

Overstekend wild...

Een rare gewaarwording is het wel als je, net buiten het dorp in de schemering, een flinke schildpad van 25 x 18 cm de weg ziet oversteken! Een geelwang-moerasschildpad hoort niet in de sloot, maar helaas worden deze diertjes massaal gedumpt op het moment dat de aardigheid eraf is of als het plastic bakje met palmboompje te klein wordt. Best zielig want ze sterven een langzame dood als zij in water van onder de 18 graden verblijven. Het zijn koudbloedige dieren en zij moeten warmte opnemen om op temperatuur te blijven. We hebben hem naar het asiel gebracht die hem vervolgens naar een reptielenopvang zullen brengen.