Anything, everything, little or big, becomes an adventure when the right person shares it....
welkom
Welkom!
Via deze blog neem ik jullie mee door de lens van mijn camera.
Als je goed om je heen kijkt, is er veel moois te zien…
Het zijn vaak de kleine dingen die mij inspireren, verbazen,
verwonderen en waarvan ik geniet!
Door op de foto's te klikken, krijg je een groter formaat. Als je wilt kan je een reactie achterlaten onder de berichten.
Wil je op de hoogte blijven van nieuw geplaatste berichten? Vul dan rechts bij FOLLOW BY EMAIL je emailadres in.
Wil je één van mijn foto's gebruiken? Stuur me dan een berichtje voor de voorwaarden i.v.m. auteursrecht.
Op één been kan je wél staan...
Line up...
Vakantie op Texel: Deze tureluur stond als eerste klaar om de 'evenwichtsbalk' te gaan doen. De jonge spreeuwen zaten samen met moeder te popelen op hun beurt, maar het geduld van sommigen was nihil. Geef ze eens ongelijk, vliegend ben je sneller bij de 2e paal!
Knorrig...
(kr)aai...
Vakantie op Texel: Niet alleen de meeuwen kwamen af en toe bijna op de tafel zitten als we buiten te aten, ook deze kraai zat zo dichtbij dat ik 'm bijna kon aanhalen.
3 maal is scheepsrecht...
Vakantie op Texel: Een snotneus hebben, een schalkse knipoog geven en je tong uitsteken tijdens het eten. Dat is de Zilvermeeuw op zijn best want brutaal zijn ze, deze grote zeevogels!
Vriendschap...
Vakantie op Texel: De kaartjes voor de zeehondentocht hadden we 2 dagen geleden al besteld in de hoop op mooi weer en ja hoor, het vandaag een warme zonnige dag om het water op te gaan. We voeren met de boot “De Vriendschap” naar de zandbanken en drooggevallen platen rond het “Eijerlandse gat”.
In de Waddenzee komen 2 soorten zeehonden voor: De Gewone zeehond én de grijze zeehond die ook wel Kegelrob wordt genoemd. De grijze zeehonden zijn een stuk groter dan de gewone zeehond en hebben een grote rechte snuit die in één lijn loopt met hun voorhoofd. Ze variëren in kleur van grijs, donkerbruin tot zwart. Hun neusgaten zijn duidelijk van elkaar gescheiden, terwijl bij de gewone zeehond de neusgaten in een V-vorm lopen.
Ze zien er schattig uit en deden me meteen terugdenken aan Seabert, uit de gelijknamige kinderserie waar mijn kinderen vroeger graag naar keken. Toch kunnen ze behoorlijk bijten met hun scherpe tanden en zijn ze het grootste roofdier van Nederland. Dus je kan beter vriendjes blijven, vandaar de naam van de boot denk ik!
Veldwerk...
Vakantie op Texel: Elke avond gaan we een rondje rijden in de hoop een Velduil te spotten, want die heb ik nog niet één keer in mijn leven gezien. Ook dit keer hadden we geen geluk. Maar deze meneer, die van de avondzon zat te genieten, maakt veel goed. De fazant is in het verleden op Texel uitgezet voor de jacht. De vogels houden van gebieden met wat hoogteverschil dus ze hebben het prima naar hun zin hier. Ik moest er voor op mijn knieën door het gras kruipen maar dat had ik er wel voor over.
Luisteren met lepels...
Vakantie op Texel: We houden erg van wandelen, maar ook ritjes maken, met de auto, doen we graag. Het voordeel daarvan is dat je soms makkelijker dingen kan fotograferen omdat je wat meer gecamoufleerd bent. Mijn lief is niet alleen een goede chauffeur, hij is ook een kei in dieren spotten! Soms gaat hij opeens op de rem en/of in z’n achteruit. Als dát gebeurt houd ik, in een automatische reflex, meteen mijn camera stand-by. Hij zegt dan snel de locatie, bijvoorbeeld: links op 19 uur! Ik moet dan goed luisteren en meteen snappen waar ik moet kijken, maar dat lukt niet altijd vlekkeloos. Ik heb namelijk niet zo’n goed gehoor als de haas. Hazenoren noemt men lepels. Ze kunnen 190 graden naar buiten draaien, hebben een zwarte punt en zijn ook een heel stuk langer dan die van mij!
Polderdate...
Blauw van de Kauw...
Speelgoedhondje...
Vakantie op Texel: Ook buitenlanders houden van onze Waddeneilanden. Twee Russische dames die gelukkig wel wat Engels spraken zaten buiten bij een strandtent met hun Russische Toy Terriër, ook wel Russkiy Toy genoemd. Het was een beetje bewolkt en het waaide onaangenaam. Ook al had het beestje een keurig jasje aan, met 't gewicht van nog geen 3 kg vond ie 't helemaal niet behaaglijk en dat zie je wel aan zijn snuitje. Ze gaven hem daarom, heel lief, nog een extra sjaaltje om. Zouden ze thuis ook een bontmutsje voor hem in de garderobekast hebben liggen?
Quickie…
Vakantie op Texel: Wandelend door de duinen, vloog deze Gele kwikstaart steeds een stukje voor ons uit: van het ene naar het volgende paaltje, van de ene naar de andere struik en van de ene naar de andere rietstengel. Dus ik moet steeds snel zijn om een foto te maken. De mannetjes zijn herkenbaar aan de blauwe kap (kop) met witte wenkbrauwstreep en aan de helder gele onderdelen. In tegenstelling tot de mannetjes zijn de vrouwtjes veel bescheidener van kleur. Ook missen zij de blauwe kap. Het zijn insectenetertjes, ze vliegen dan ook snel achter hun prooi aan en als ze even stilzitten, wippen met hun lange staart, vandaar hun naam!
Nieuwsgierig...
Vakantie op Texel: Als je aan dit eiland denkt, zeg je waarschijnlijk meteen 'schapen', maar laat ik díe nu net níet op de foto hebben gezet want schapen hebben we bij de buren ook staan en die kan ik elke dag zien. Deze geitenbreiers komen hoogstwaarschijnlijk genoeg toeristen tegen maar blijkbaar vinden ze het nog steeds zeer interessant om die Homo sapiens eens goed van dichtbij te bestuderen.
Op avontuur...
Dat is andere koek...
Vakantie op Texel: We kennen allemaal het oud Hollandse kinderspel: koekhappen. Op het terras van ons hotel zagen we deze variant: Koekkauwen of beter gezegd: Koekjatten !
Als een vis in het water...
Vakantie op Texel: Aan de IJsdijk in Oudeschild ligt natuurgebied Ottersaat. Dit is een zoute kwelplas met daarin een aantal kleine eilanden. Je ziet hier een grote diversiteit aan vogels, o.a. de broedende Visdief, Zij vliegen af en aan naar de zee om hun jongen te voeden. Ze eten graag kleine visjes, die meestal duikend bemachtigd wordt. Een mooi schouwspel om te zien!
Vogelvrij...
Vakantie op Texel: We zijn lekker 2 weken vrij en vliegen er even tussenuit. We beginnen hier op het Waddeneiland waar deze musjes een gat in de lucht springen. Zouden ze zo blij zijn omdat wij er zijn?