welkom


Welkom!
Via deze blog neem ik jullie mee door de lens van mijn camera.
Als je goed om je heen kijkt, is er veel moois te zien…

Het zijn vaak de kleine dingen die mij inspireren, verbazen,
verwonderen en waarvan ik geniet!


Door op de foto's te klikken, krijg je een groter formaat. Als je wilt kan je een reactie achterlaten onder de berichten.
Wil je op de hoogte blijven van nieuw geplaatste berichten? Vul dan rechts bij FOLLOW BY EMAIL je emailadres in.
Wil je één van mijn foto's gebruiken? Stuur me dan een berichtje voor de voorwaarden i.v.m. auteursrecht.

Vogelgriep...

 
Waar een grote groepen vogels bij elkaar komen is het risico op besmetting het grootst. Vooral in de periode dat vogels van broed-naar overwinteringsgebieden trekken vallen de meeste slachtoffers en kunnen zij het virus wereldwijd verspreiden. Bij de recente uitbraak in Nederland zijn vooral Brandganzen het slachtoffer van de Vogelgriep. Er heeft zich hier de laatste tientallen jaren ook een sterk groeiende populatie niet-trekkende broedende brandganzen gevestigd. Hopelijk blijft dit groepje gezond en wel in onze polder!

Van Zonnehoed naar Wintermuts...

 

Aan de Echinacea Purpurea worden geneeskrachtige krachten toegedicht, vooral bij verkoudheid en griep. Nu het herfst is lijkt de verdroogde Zonnehoed, zoals de Nederlandse naam klinkt, méér op een warme wintermuts. Zouden de Lieveheersbeestjes er dan ondergekropen zijn in de hoop géén snotneus te krijgen..?

Mrs. Kestrel & Mr. Blue Sky...




Dit Torenvalkvrouwtje bleef lang tegen de helderblauwe lucht hangen, zelfs toen Brains er onderdoor liep, was ze niet afgeleid. Waarschijnlijk zag ze een (ander) lekker hapje. Naast muizen eten ze ook jonge ratten, kleine vogeltjes, kikkers en regenwormen. Haar gele scherpe klauwen hebben drie tenen naar voren staan en ééntje naar achter. Bijna geen ontkomen aan als je in haar klemvaste klauw terecht komt! 

Omdenken...




Toen ik deze koetjes zag staan moest ik aan een quote van Loesje denken: 
Zwart-Wit denken is makkelijk, maar is grijs niet de kleur van de toekomst?

Schuilplekje...


Van het veelkleurig Aziatisch Lieveheersbeestje herken je aan het typerende 'deukje' achteraan het lijfje. Er worden meer dan 120 variëteiten onderscheiden, maar de meest gebruikte indeling is:
1. Harmonia axyridis succinea oranje/rood met totaal 0-19 zwarte stippen
2. Harmonia axyridis axyridis zwart met totaal 12 stippen (2+1+2+1)
3. Harmonia axyridis spectabilis zwart met totaal 4 stippen
4. Harmonia axyridis conspicua zwart met totaal 2 stippen
Als je even meetelt, kan je dus al zien dat dit exemplaar op 1 schildje al minstens 7 stippen heeft en dus behoort tot groep 1. Ze verzamelen zich 's winters in kleine of grotere groepen en zoeken dan een plaatsje om samen te overwinteren in schuren, boomspleten enz. Ik hoop voor dit LHB dat het een tussenstopje is, want het is niet wind- en waterdicht zo onder deze berenklauw. Maar goed, het is ook pas begin november en nog zacht voor de tijd van het jaar. Dit zal maar een tussenstopje zijn hoop ik.



 

Parapluutje...




Een paar uitgebloeide verdroogde Berenklauwen bieden onderdak aan een paar Aziatische lieveheerbeestjes en een tuinslak, Nou ja onderdak...Het is eigenlijk een plu van niks...
Dit soort exemplaren vind je meestal in een prullenbak na een stormachtige herfstbui!

Statteloelen...

 
Ik moest even terugdenken aan de kindertijd van mijn oudste zoon. Hij kon al zeer vroeg, erg goed praten maar soms hebben kleine kindjes van die heerlijke koddige versprekingen die je blijft koesteren. Zo ook het Sem-woord voor paddenstoelen. Elke herfst als ik ze zie staan zeg ik het zelf, na zo'n 30 jaar, ook nog steeds: Statteloelen! 

Spring in het veld...

 

Dit is één van de eerste foto's die ik gemaakt heb met mijn nieuwe camera. Het is nog even wennen en zéker met een hond die geen seconde stil zit als ik het wil! Maar het resultaat vind ik tóch best leuk.

Tricolor...

In het najaar wordt het zonlicht steeds minder, dat merkt de boom en gaat in overlevingsmodus om de winter door te komen. Alle voedingssappen die normaal naar de bladeren gaat, houdt de boom nu voor zich zelf. Een belangrijke voedingsstof is Chlorofyl oftewel bladgroen. Dit is het biologisch pigment dat de groene kleur geeft aan bladeren. Als dit pigment afbreekt komt de gele kleur in het blad naar boven, die er al was maar normaal overstemd wordt door het groen van de Chlorofyl . Rood zie je ook in een herfstblad. Rode stof is in basis niet aanwezig in het blad maar wordt pas aangemaakt als het afstervingsproces in werking treedt. Omdat de najaarszon nog best fel kan zijn, en de boom daardoor kan beschadigen, werkt de rode kleur als een soort zonnebrand voor de boom. 
 

 
 

R.I.P. Sarah...

 


Daag mooie lieve Sarah...
Ik heb haar verdrietig genoeg vanmorgen gevonden in het huisje van de krappaal. Ik denk dat ze heel rustig is overleden, ze lag er heel vredig en lief bij... We hebben haar al vanaf 4 weken, toen ze als een ziek zielig hoopje gevonden was op straat. Daarna is ze nooit meer ziek geweest, ze had al wel jaren een hartruisje en ik denk dat dát haar nu misschien fataal is geworden. Ze heeft niet geleden gelukkig. We hebben haar naast de nieuwe perenboom begraven met haar speelballetje...
Het is de derde kat die we in 12 maanden verliezen. Het gaat wel hard zo...
* 06-06-2005 - ♱ 07-09-2019

Dag kleine lieve Turtle...

Gisteren naar de DA geweest met Turtle. Ik vond haar al zo'n oudje worden. 'Ze is de afgelopen tijd niet meer zoals ze hoort te zijn' zei ik laatst nog. Afgelopen dagen lag ze veel met een doffe blik te staren. Dus vandaar mijn bezoek aan de DA. Mijn gevoel klopte, het is niet goed, waarschijnlijk een tumor in haar buik. Haar hart heeft een onregelmatigheid een soort galop-hartslag en de longen zijn ook niet helemaal goed, waarschijnlijk wat vocht.. Ze was veel afgevallen en uitgedroogd. Ze heeft nog een onderhuids infuus gehad met vocht, zodat ze zich wellicht even wat beter zou gaan voelen maar de DA zei ook dat ze zich waarschijnlijk heel beroerd voelt en dat inslapen een goede optie zou zijn... Met pijn in mijn hart en verdriet in mijn lijf denk ik ook dat dit het beste en 't laatste is wat ik voor haar kan doen want ik wilde haar niet onnodig langer laten lijden... Vanmorgen hebben we haar in laten slapen. Mijn lieve Turtle Tutje, ze was onze kleinste Maine Coon maar de stoerste van alle katten, inclusief de hond hier in huis. Voor niks of niemand bang, altijd relaxed en nieuwsgierig. Was je haar kwijt, dan kon je er donder op zeggen dat ze zich ergens in kastje, doosje of achter de boeken had genesteld. Was je aan het klussen, dan zat ze meestal bovenóp je werk of ín de gereedschapskist. Het was de stammoeder van mijn cattery, een perfect moedertje die ook de kittens van Yndi, toen deze overleed in de kraamtijd, onder haar hoede nam bij haar eigen kittens. Ze heeft al die prachtige coontjes toen alleen grootgebracht. Ik was zo trots op haar! Ze is bijna 14 geworden en eigenlijk nooit ziek geweest. Ze heeft een goed leven gehad. Ik heb er vrede mee maar het doet pijn en ik ga haar missen... Fritumtie Halloween Turtle 27-10-2006 - 21-07-2020

Lente...


 Spring is in the air! Het wordt tijd dat de kipjes weer eitjes gaan leggen!