welkom


Welkom!
Via deze blog neem ik jullie mee door de lens van mijn camera.
Als je goed om je heen kijkt, is er veel moois te zien…

Het zijn vaak de kleine dingen die mij inspireren, verbazen,
verwonderen en waarvan ik geniet!


Door op de foto's te klikken, krijg je een groter formaat. Als je wilt kan je een reactie achterlaten onder de berichten.
Wil je op de hoogte blijven van nieuw geplaatste berichten? Vul dan rechts bij FOLLOW BY EMAIL je emailadres in.
Wil je één van mijn foto's gebruiken? Stuur me dan een berichtje voor de voorwaarden i.v.m. auteursrecht.

woensdag 31 december 2014

365...

Oudjaarsdag

De zon reflecteert
Het ijs transformeert
naar een druppel, een traan
2014 is bijna gedaan
Vaak was het prachtig, soms ook niet
Geluk en verdriet
ligt zo dicht bij elkaar
Ook in het nieuwe jaar
schijnt de zon, bevriest het water
en zijn we weer wat dichter bij later

Patricia








dinsdag 30 december 2014

Schaapjes tellen...

 


 
 
Met hun dikke jas aan hebben de schapen weinig of geen last van de kou. Met hun snuiten en hoeven schuiven ze de sneeuw weg om bij het gras te komen, maar de hoge overgebleven stengels zijn natuurlijk veel makkelijk te verorberen en het kost minder moeite. Ze stonden er zo prachtig bij in het zonnetje dat ik bijna geen keuze kon maken uit de 'ontelbare' foto's die ik gemaakt heb!

maandag 29 december 2014

Hij is het aan 't begaaien...

Alhoewel de Gaai officieel niet meer als Vlaams Gaai aangeduid mag worden, staat er in het Vlaamse woordenboek een werkwoord dat zeer toepasselijk is bij deze foto....
~ Begaaien ( w.w. begaaide, begaaid ) :
- Zich te buiten gaan
- Zich te goed doen aan lekker eten
- Zich uitleven

zondag 28 december 2014

Van Gogh of bitterballen...

 
 
Ik ben een bewonderaar van Vincent van Gogh en het eerste wat dan ook in me opkwam toen ik de foto van de besneeuwde Plataanzaden tegen de kraakheldere hemel genomen had, was zijn schilderij Amandelbloesem uit 1890. Kijk er maar eens naar de foto met toegeknepen ogen en vergelijk dan met het schilderij door hier te klikken. De fel blauwe lucht en de witte sneeuw die met een beetje fantasie de bloemblaadjes voorstellen...
Het tweede wat in me opkwam bij de volgende foto die ik nam, was een hangend bittergarnituurtje dat nog maar half ontdooid is... Het is maar net wat je wilt zien en dus voor elk wat wils!
 


zaterdag 27 december 2014

Sprong in de sneeuw...

 
 

In de winter zie je vaak een aantal reeën bij elkaar. Zo'n groep noemt men een sprong en bestaat voornamelijk uit diverse generaties familie. Meestal Reegeiten die zussen zijn, samen met hun kalveren van afgelopen én voorafgaande jaren. Ook zit er één of meerdere Reebokken in de Sprong. Dat zijn de vader, zoons of soms zelfs opa. In de winterperiode is er minder beschutting en weinig voedsel. Dat betekent ook minder energie. Daarom is het handiger om bij elkaar te blijven zodat de alertheid op gevaar verdeeld kan worden. De leiding is in handen van een oudere sterke Reegeit: zij waarschuwt en bepaalt de vluchtroute.

vrijdag 26 december 2014

2e kerstdag...

Vandaag zijn we er ook even tussenuit gevlogen. Heerlijk een dagje naar de sauna geweest!

donderdag 25 december 2014

Nostalgie...

 

 
In het kerstboompje hang ik altijd deze twee kerstdecoraties die me dierbaar zijn en die ik al zolang ik me kan herinneren in de boom heb zien hangen. Helaas zijn mijn ouders al heel erg lang overleden, dus Kerstmis in mijn ouderlijk huis is sindsdien niet meer aan de orde. Dit zijn voor mij dan ook de relikwieën die mij in herinnering terugbrengen naar de kersttijd van weleer. Op kerstavond naar de nachtmis, en bij thuiskomst rond middernacht stond er dan een mooi gedekte tafel met kaarsjes, worstenbroodjes en thee uit de ouderwetse theekopjes die volgens mij alleen dàn op tafel kwamen.

Elk jaar opnieuw zet ik ook de oude kerststalbeelden op het dressoir, zoals vroeger thuis. Alleen het aluminiumfolie eronder ontbreekt want druipkaarsen...die hebben we niet meer. Het stalletje dat mijn vader zelf had gemaakt heeft de tands des tijds niet doorstaan en is vervangen door een simpele versie van afvalplankjes. De Drie Koningen, Dromedaris en de Chamelier (drijver) staan nu nog ver weg en verdekt opgesteld tussen het dennengroen. Als kind mocht ik ze iedere dag een stukje dichterbij zetten zodat ze op 6 januari bij het stalletje zouden arriveren.

Nu is alles anders, en daarom niet minder fijn maar ach... een beetje mijmeren mag op 1e kerstdag wel!

dinsdag 23 december 2014

Knap Uiltje...



Vanmiddag hoorde ik de kauwen te keer gaan en dat doen ze meestal niet voor niks, dus dan ben ik meteen paraat. Één van de Kerkuilen zat op de rand van de overkapping en werd steeds weggepest door de bende Kauwen. Toen zocht hij dekking onder de kap op zijn vertrouwde balk. Zoals je ziet aan alle poep is dat zijn vaste stekkie. Is het geen schatje? Vreemd dat ie überhaupt op klaarlichte dag buiten was, want het zijn de meeste nachtelijke vogels onder de uilen en jagen zelden overdag. Toen de plagers verdwenen waren vloog de Kerkuil mijn richting op naar buiten en schoot vervolgens de nestkast in. Lekker een uiltje knappen!

maandag 22 december 2014

Laat maar waaien...

Ik loop er bijna dagelijks langs in de Zonzeelse Polder, maar toen het vandaag zó hard waaide heb ik er eens letterlijk en figuurlijk bij stil gestaan: Wat moest dat molentje hard werken zeg! Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en thuis gekomen ben ik gaan zoeken op internet: In 1929 ontwikkelde de heer Bas Bosman deze Bosman Poldermolen die geheel automatisch het waterpeil van onze polders op peil houdt. Voor de haakse overbrenging gebruikte Bosman tot 1960 de achteras/overbrenging van de A-Ford en later die van de Ford V8. De Ford overbrengingen waren het meest geschikt voor deze molen omdat zij een verticaal deelbare as (split-as) hebben. In de jaren zeventig werd het echter steeds moeilijker om deze assen te bemachtigen Ze werden zelfs door slopers uit Scandinavische landen met vrachtwagens vol naar Nederland vervoerd. Toen is de firma Bosman de assen zelf maar gaan produceren. Wereldwijd werden de Bosman molentjes verkocht en nog steeds staan er ook in Nederland nog volop van deze poldermolens met een Ford as.
Weer wat bijgeleerd! Of kon het je niet boeien? Laat het dan maar waaien...

zondag 21 december 2014

Vlug en fris...

 
Deze twee juveniel Waterhoentjes zijn ongeveer 1 jaar oud en hebben daarom nog niet de karakteristieke rode snavel met geel stipje en de rode voorhoofdsplaat waaraan je een volwassen exemplaar herkent. Tijdens het lopen of zwemmen zijn de witte onderstaartdekveren met zwarte streep omhoog gericht. Baby-hoentjes kunnen door deze signaalveren hun moeder goed volgen. Ik probeerde ze al een paar dagen te fotograferen, maar tot nu toe waren ze me steeds te snel af.
Waterkipjes, zoals men ze ook wel noemt, zijn schuwe diertjes en bij onraad kruipen snel tussen het riet waar ze dan bijna niet meer opvallen. Zo vlug als water en zo fris als een Hoentje dus!

zaterdag 20 december 2014

In het oog hebben...

De ogen van de buizerd bevatten per vierkante millimeter acht keer zoveel lichtgevoelige cellen als die van de mens. Maar dat is niet de belangrijkste oorzaak dat de Buteo buteo (Buizerd) zo haarscherp ziet. Hij heeft verrekijkerogen. Met zijn blik naar voren gericht bedraagt zijn zichthoek 35 tot 50 graden. Vanuit de lucht kan hij dus zeer gericht naar beneden loeren. Boven hun ogen heeft de schedel een uitstekend beenbalk. Dat bot houdt de lichtinval van bovenaf tegen.
Als ze hoog op een tak of op een weidepaal zitten kan elk oog afzonderlijk 150 graden van de oppervlakte bestrijken en ze kunnen daarbij ook nog eens hun kop heel snel bewegen. Vandaar dat deze Buizerd mij allang in de smiezen had toen ik hem wilde fotograferen. Zodra ik vaart minderde met de auto, ging ie er snel vandoor.

vrijdag 19 december 2014

Drimmels schatje...

Het regent al dagen pijpenstelen maar dat schijnt het Madeliefje niet te deren. Mits het niet vriest, bloeit dit dappere Madeliefje gewoon het hele jaar door. Haar Latijnse naam is dan ook Bellis Perennis, wat letterlijk vertaald mooie overblijvende schoonheid betekent. Een glimlach waard in deze donkere dagen!

donderdag 18 december 2014

Steuntje in de rug...

De Boomkruiper doet zijn naam eer aan. Hij hipt spiraalsgewijs langs de stam naar boven om zo, met zijn spitse gebogen snaveltje, insecten uit de bast te peuteren. Eenmaal boven in de boom aangekomen vliegt hij naar de voet van een volgende boom en kruipt opnieuw naar boven. Zijn stugge staartveren worden gebruikt als extra ondersteuning bij het klimmen. Door hun gespikkelde verenpak zijn ze goed gecamoufleerd en vallen ze amper op tegen de boomstam. Daarom was ik al blij met deze (niet al te scherpe) foto!

woensdag 17 december 2014

Eerst horen - dan zien...

Voordat ik ze zag, hoorde ik 't al: er komen Knobbelzwanen aan! Op de foto staan er maar twee maar er vlogen er vanmiddag wel een stuk of tien vlak over mijn hoofd en dan hoor je heel goed dat herkenbare zingende geluid van de wind die langs hun vleugels strijkt. Alleen Knobbelzwanen maken dit fluitende/gonzende geluid tijdens iedere wiekslag. Bij Wilde Zwanen hoor je dit niet. Dit komt waarschijnlijk omdat de vleugelvorm van de Knobbelzwaan een bredere en meer afgeronde top heeft terwijl deze bij de Wilde Zwaan wat puntiger uitloopt.

dinsdag 16 december 2014

Van de regen in de drup...

De boom staat, kindje Jezus ligt in zijn kribbe op het dressoir en de lampjes branden. Tóch komen we nog niet echt lekker in de kerstsfeer met dit weer... Een drupje Glühwein alvast, zou dat helpen misschien?

maandag 15 december 2014

Mooi kiekje...

Het was een gisteren goede roofvogeldag.
Wie ziet er nu op één dag een Kerkuil, een Sperwer, een Slechtvalk, een Torenvalkje én deze Blauwe Kiekendief-vrouw?
En dat allemaal in een straal van 5 km rondom huis? Ik voel me gezegend!

zondag 14 december 2014

Niet slecht...


 

Vandaag kunnen we er weer eentje aankruisen in ons vogelboek. Hoog boven in de hoogspanningsmast zat de Slechtvalk te turen naar een prooi. Het vrouwtje is beduidend groter dan het mannetje maar bij gebrek aan vergelijkingsmateriaal durf ik niet te zeggen welk geslacht dit is. Ze jagen uitsluitend op vogels, vooral duiven hebben hun voorkeur. Het is de snelste vogel ter wereld. In duikvlucht kunnen zij een snelheid bereiken van wel 320 km/uur. Niet slecht hé, voor een valk!

zaterdag 13 december 2014

Geel voetje halen...

Als je veel naar vogels kijkt valt het je meteen op als je vanuit de huiskamer een ander contour ziet zitten in de boom. Dus ging ik meteen met mijn camera naar buiten om deze Sperwer te vereeuwigen. Opvallend zijn de gele poten en de gele iris. Ik heb hem wel even gezegd dat al die kleine vogeltjes die hier in onze tuin vliegen, niet op om te eten zijn, maar juist gevoerd worden door mij! Hoe lief ik het ook vroeg, ik vrees niet dat het indruk maakte...

vrijdag 12 december 2014

Overstekend wild...

Zojuist heb ik in het pikkedonker met Bickel op een drassig pad door de weilanden gebaggerd.
Toen ik terug thuis was zag ik pas hoevéél modder erop mijn schoenen en broek en aan zijn poten zat.
Daar is dit varken dat enige tijd geleden hier in het dorp voor mijn auto de weg overstak nog schoon bij!
Tja....dat hoort er allemaal bij op 't platteland en I love it!

donderdag 11 december 2014

Slechte bui...

Regen, Hagel, Windstoten, Onweer.... je zou er net als deze braam bijna een beetje prikkelbaar van worden.
Maar gelukkig heb ik zojuist toch ook de zon nog even gezien en dat maakt weer een hoop goed!

woensdag 10 december 2014

Het was bal...

De spreeuwenwolken net voor zonsondergang kennen we allemaal, maar daar was het vanmiddag veel te vroeg voor...
Nadat ik wat vogelwebsites geraadpleegd had kwam ik erachter dat spreeuwen als reactie op het verschijnen van een roofvogel een balvorm vormen Dit om de roofvogel in verwarring te brengen. En dat klopt precies met mijn waarneming en mijn foto van vandaag: Ik hoorde namelijk de buizerd 'pieuwen' in de lucht, de kraaien waren in paniek en toen...zag ik dit!

dinsdag 9 december 2014

Waterloop...

Groene pootjes, rode ogen, witte snavel, zwart verenpak met een wit voorhoofdsschildje. Dat is natuurlijk de Meerkoet.
Het is een alleseter ( omnivoor). Naast waterplanten, waterinsecten en weekdiertjes eet hij ook zaden, bessen en grassen. Omdat ze veel lucht in hun verenkleed hebben, kunnen ze moeilijk koppie onder. Als ze in het water duiken om voedsel te zoeken maken ze dan ook een sprongetje maken en zetten zich met hun pootjes flink af. De Meerkoet vliegt niet graag, alleen als het ècht moet. Hij rent liever over het water. Doe dat maar eens na!

maandag 8 december 2014

1 emmertje water halen...

Als je ooit in het Mauritshuis in Den Haag geweest ben dan heb je vast het schilderij Het Puttertje van Carel Fabritius gezien: een distelvinkje geketend aan zijn voederbakje. Het dateert uit 1654. Distelvinken waren toen populair als huisdier omdat je ze kon leren zelf water, met een miniatuuremmertje aan een kettinkje, uit een bakje te putten. Vandaar zijn bijnaam Putter.
Het is een prachtig schilderwerkje maar ik zie ze toch liever zoals op de foto. Vrijheid blijheid!

zondag 7 december 2014

De wijde wei in...




Voor het eerst gaan onze geadopteerde legkippen eindelijk de vrije wereld in dus valt er alles te ontdekken, De tuin, de konijnen, de hond, de katten: ze kennen het gewoon niet...Ze zijn zo nieuwsgierig en tam. Leuk om te zien, maar ook wel zielig eigenlijk dat ze niks gewend zijn...Voor de rest van hun leven mogen ze bij ons genieten!
Voor wie het leuk vindt ook nog een filmpje.

zaterdag 6 december 2014

Belofte maakt schuld...

Zo zag het eruit vanmorgen bij ons achter. Nog een beetje mistig maar het zonnetje stond al te dringen.
Ze beloofde me er een mooie dag van te gaan maken... En ja hoor, dat is nog gelukt ook!

vrijdag 5 december 2014

Winterkost...

Laatst had ik een blogje over elzenproppen en ik vertelde daarbij dat de kleine vogeltjes in de winter de overgebleven zaden oppeuzelen. Zie hier het resultaat: Meneer Vink eet zijn buikje vol!

donderdag 4 december 2014

De dames Hen...

Wanneer de legkippen in de legindustrie minder gaan produceren gaan ze naar de slacht terwijl ze dan gemiddeld pas anderhalf jaar oud zijn. De organisatie Red een Legkip koopt de legkippen vrij  voor een bedrag dat de pluimveehouder anders van de slachterij zouden krijgen. Daarna proberen ze alle kippen te herplaatsen zodat ze hun leventje verder kunnen slijten als een heuse scharrelkip. De 4 kippen die wij geadopteerd hebben van Red een Legkip zijn nu een weekje bij ons.
Eerst gescheiden van onze andere kipjes met gaas en vandaag voor het eerst met z'n allen in de ren. In vergelijking met onze krielkipjes zijn dit reuze dames: 2 x zo groot, eten, drinken en poepen dubbel zo veel en ja...misschien voor de legindustrie iets te weinig, maar voor ons leggen nog steeds meer dan genoeg reuze eieren! Het zijn nu nog niet écht moeders mooisten. Ze missen hier en daar wat bevedering maar dat komt wel weer goed. Eentje heeft zelfs geen kam meer. Die is er waarschijnlijk uit frustratie af gepikt door andere kippen toen ze met velen bij elkaar zaten. Nog een paar dagen wennen in de afgesloten ren maar daarna mogen ze lekker rondscharrelen hier op het land.

woensdag 3 december 2014

Lange poten...

De Wulp is de grootste steltloper van Europa. Degenen die in het Noorden hebben gebroed trekken 2 keer per jaar door Nederland en een groot deel blijft hier zelfs overwinteren. Nederland staat zelfs op de vierde plaats op de ranglijst van belangrijkste Wulpenlanden. Naast Drenthe, Overijssel en op de Waddeneilanden is ook in Noord-Brabant een groot aantal Wulpen te vinden. Wij zien ze hier dan ook met groepen tegelijk foerageren op de weilanden. Op deze foto zie je nu eens een keertje niet zijn karakteristieke lange snavel maar zijn vleugels met een spanwijdte van 80-100 cm. Ook mooi toch?

dinsdag 2 december 2014

Multicolor...

De Buizerd kan bruin, gevlekt of soms bijna wit zijn. Het exemplaar op deze foto doet me denken aan de kleuren van een indianentooi. Het is een standvogel, die dus heel het jaar hier verblijft. Toch lijkt het alsof je in de winterperiode meer Buizerds zien dan anders. Dat ís ook zo want in de winter komen er veel extra Buizerds vanuit het Noorden (o.a. Scandinavië ) hier naar toe. Ze trekken Oostelijk langs Nederland. De langste gemeten afstand die door een Buizerd is gevlogen was van Noord Zweden tot West Afrikaanse Togo. Maar liefst 6335 km!

maandag 1 december 2014

Môgge, truste...

Kerkuilenparen zijn trouw aan hun partner en aan hun broedplaats. Ze blijven ook in de winter in hun voortplantingsgebied. Daarom zie ik ze bijna iedere ochtend als ik Bickel uitlaat. In de schemer, wanneer de nacht opschuift voor de dag, komen ze terug van de jacht en zijn ze klaar om te gaan slapen terwijl ik mijn ogen nét open heb. Meestal ben ik te laat om een foto te maken want zij zien mij al veel eerder dan ik hen. Hun gezichtsvermogen is 100 x beter dan bij ons. Maar deze staat erop!

zondag 30 november 2014

Vallend blad...

 
Herfst
Onze oude Beuk wil even rust
Hij schudt en kust
De blaadjes van zijn vermoeide takken
Ze dwarrelen en zakken
Op de grond vochtig en klam
Ontstaat onder zijn bejaarde stam
Een prachtig roestbruin bladerkleed
Het is voor de 98ste keer dat hij dit deed
Ik hoop dat hij nog vele seizoenen
Zijn blaadjes gedag zal kunnen zoenen
 
Patricia