Schaapachtig koud...

Vanmorgen was het bést frisjes, maar gelukkig droog! Het was het goed te doen om een wandeling te maken, maar als je gewoon een beetje wilt staan gapen naar de wandelaars kan dat natuurlijk ook. Als je maar een dikke winterjas aan hebt, is dat géén probleem!

Schaapachtig...

 

 

 

Op het weiland naast ons, staan momenteel voor begrazing Clun Forest schapen. Vier ooien en een jonge ram van één jaar oud. De eigenaar vertelde me dat 't de bedoeling is dat hij de dames gaat versieren en zo zorgt voor nageslacht. Leuk, straks in de lente dartelende Clunsjes!

Voor ieder wat wils...

 

De schapen doen zich er te goed aan de wortel-en bietenresten die de boer in stroken heeft uitgestrooid op de wei terwijl de Kauwen een graantje meepikken en parasieten te zoeken in de vacht van de schapen. Iedereen happy!

Verloren schaap...

We hebben laatst genoten en gelachen in de Biesbosch. Dit eigenwijze schaap wilde persé niet mee naar de kudde. Wat de schaapsherder met zijn 3 Bordercollies ook probeerde: no way!  Uiteindelijk was hij 't zo zat dat hij de wagen pakte achteruit het pad op reed en 't schaap achterin de bak dropte bij de honden. Dat wij gniffelend een beetje leedvermaak hadden zat hem niet lekker, hij kon er niet om lachen....Sorry!

Jong grut...

 

 

De zwangere buurschapen die ik in maart op de foto had gezet, zijn inmiddels allemaal trotse moedertjes geworden. De lammetjes zijn nu een paar weken oud en dartelen er vrolijk op los!

Buitenbeentjes...

 

Tijdens een ritje door het platteland kwamen we deze 3 zwarte schaapjes tegen die, onder 't toeziend oog van hun moeder, heerlijk relaxed aan 't dartelen waren in het lentezonnetje.

Zachte berm...

 

Er liggen twee schapen in de berm.
Zegt 't ene schaap tegen de andere: weet je waarom je nooit een bordje ziet met "harde berm?"
Zegt de ander: 'Uh nee, ik heb idee'
Zegt 't eerste schaap "Omdat ze het paaltje daar niet in krijgen!"

 

Shit happens...

 

Het Drentse Heideschaap is het oudste schapenras in West-Europa. Bovendien is het ‘t enige gehoornde Nederlandse schapenras. De vrouwelijke schapen (ooien) kunnen echter ook ongehoord zijn. Het sterke Drents Heideschaap werd vroeger in Drenthe en omliggende provincies gehouden op arme, onvruchtbare ruige heidegronden Ze zijn heel goed in staat om sober te leven op de schrale heidegrond. In vorige eeuwen was akkerbouw ondenkbaar zonder schapenmest. De herder liep overdag met zijn kudde over de hei en 's nachts werden de schapen in de schaapskooi gezet zodat men de geproduceerde mest kon verzamelen om deze te vermengen met heideplaggen. Daarmee werd vervolgens het akkerland bemest. Toen de kunstmest in opmars kwam, was het arme schaap plots niet meer zo functioneel en ging de populatie hard achteruit. Zo hard zelfs dat er rond 1970 nog maar ongeveer 100 Drentse Heideschapen over waren. Door de inspanning van fokkersverenigingen is het Drents Heideschaap gelukkig gered.
Hoera, daarom staan ze hier nu op de foto!

Dat scheelt een jas...

Ondanks dat het zonnetje heerlijk scheen vandaag, voelde je in de namiddag goed dat het zomerseizoen echt voorbij is. De schaapjes hadden er weinig last van, en graasden rustig verder onder de laatste zonnestralen. Toevallig heb ik vandaag mijn winterjas naar de stomerij gebracht maar zij hebben hun dikke jas al aan!

Le mouton: en profil / le côté opposé / en face...

Vorige week heb ik mijn laatste Franse les gehad van dit seizoen. Met de vakantie naar Frankrijk nog ver in zicht heb ik nog maar even geoefend met dit drieluik: Het schaap: van ter zijde / schuin / van voren.
Klinkt wel een beetje schaapachtig, al zeg ik het zelf...

Schaapjes tellen...

 

 

 

Met hun dikke jas aan hebben de schapen weinig of geen last van de kou. Met hun snuiten en hoeven schuiven ze de sneeuw weg om bij het gras te komen, maar de hoge overgebleven stengels zijn natuurlijk veel makkelijk te verorberen en het kost minder moeite. Ze stonden er zo prachtig bij in het zonnetje dat ik bijna geen keuze kon maken uit de 'ontelbare' foto's die ik gemaakt heb!

Champagne...

Dit schaap kwamen we tegen op onze 22 km lange wandeling door midden Drenthe. Ik had ze nog nooit eerder gezien maar nadat ik een site met alle schapenrassen doorgespeurd had wist ik het: Tjakka, het is een Racka!
Het Racka schaap is een zeer oud ras en komt van oorsprong uit Hongarije. Het behoort tot de familie van Zackelschapen, dat 8000 jaar geleden al werd afgebeeld op Egyptische muurschilderingen. Zijn hoorns kunnen wel 50 cm lang worden en lijken net kurkentrekkers.
Laat het nu vandaag onze trouwdag zijn… Hadden we nu maar een flesje bubbels meegenomen!

ZZP'er

Teken, Vliegen, Dazen, daar worden schapen niet happy van. Daarom sluiten zij vaak een samenwerkingsverband af met een Ekster of Kauw. Die scharrelt op zijn beurt mooi zijn kostje bij elkaar door deze parasieten grondig te verwijderen.
Deze Ekster heeft dus als 't ware een freelance schoonmaakbedrijfje.