welkom


Welkom!
Via deze blog neem ik jullie mee door de lens van mijn camera.
Als je goed om je heen kijkt, is er veel moois te zien…

Het zijn vaak de kleine dingen die mij inspireren, verbazen,
verwonderen en waarvan ik geniet!


Door op de foto's te klikken, krijg je een groter formaat. Als je wilt kan je een reactie achterlaten onder de berichten.
Wil je op de hoogte blijven van nieuw geplaatste berichten? Vul dan rechts bij FOLLOW BY EMAIL je emailadres in.
Wil je één van mijn foto's gebruiken? Stuur me dan een berichtje voor de voorwaarden i.v.m. auteursrecht.

dinsdag 31 maart 2015

De malle molen van het leven...

Een stormachtige dag in alle betekenissen van het woord...
Na een aantal heftige intense dagen hebben we vandaag waardig en zeer verdrietig afscheid genomen van mijn chef die, een paar maanden voor zijn pensioen, geheel onverwachts in zijn slaap is overleden.
Ondanks de sterke windstoten zijn we weer eens met beide benen op de grond gezet: Geniet dus van het leven want het kan zomaar plotseling voorbij zijn!
Rust zacht Wilco, we zullen het hier zonder jou draaiende moeten houden...

maandag 30 maart 2015

Zeg het met bloemen...

Beetje saai is het nog in de tuin momenteel...De viooltjes zijn de enige plantjes die op dit moment een beetje kleur brengen. Nog even en dan zal de pruimenbloesem zijn kleurenpracht ten toon stellen. Het is tenslotte lente en de zomertijd is ook al ingegaan dus...kom op!

zondag 29 maart 2015

Heren gaan voor...

Dit vogeltje lijkt veel op de Tjiftjaf, die hier ook op mijn blog te vinden is maar aan zijn zang hoorde ik dat het de Fitis is. Die zang bestaat uit lange aflopende tonen en waarvan ik de laatste toon altijd vind klinken alsof ie geen adem meer heeft. In het voorjaar komen de heren als eerste terug uit Midden-Afrika om hun territorium te bemachtigen. Daarna volgen de dames. Een Fitis-ventje kijkt niet zo nauw en heeft bij meerdere vrouwtjes tegelijk een nest. Hij helpt overigens ál zijn vrouwtjes met het voeden van zijn kids, dát dan weer wel!

zaterdag 28 maart 2015

Zoek de verschillen...

De Kolgans lijkt op de Grauwe gans maar het verschil zit hem in de witte bles op zijn kop. Dan zou je hem ook nog kunnen verwarren met de Dwerggans die dat ook heeft, maar die is weer kleiner en heeft bovendien een gele ring rond de ogen en dat heeft deze Kolgans dan weer niet.

vrijdag 27 maart 2015

Visserslatijn...

Vorige zomer zag ik hem al regelmatig zwemmen in het slootje bij de polder. Steeds weer op dezelfde plek en altijd alleen.
Ik weet natuurlijk helemaal niet of het dezelfde is, maar vandaag zag ik hem ook weer. Ik noem hem altijd Kasper de Karper want dat klinkt gewoon zo leuk!

donderdag 26 maart 2015

Opsteker...

De Bach Bloesem Therapie is een natuurlijke genezingsmethode, gemaakt van bloesems en wordt gebruikt om emoties en gemoedsstemmingen in evenwicht te brengen. De ontdekker is Dr. Edward Bach (1896-1936). Hij was arts, bacterioloog en homeopaat. De bloemknop van de Paardenkastanje zit opgesloten in de dikke bruine en kleverige knop.
Van deze knop wordt de tinctuur voor de Bachremedie Chestnut Bud gemaakt. Dit zou je o.a. kunnen helpen om te leren van je fouten, omgaan met ongeduldigheid en chaos. Er is dus nog hoop! Sommigen mensen geloven er heilig in....
Maar voor mij geeft kijken naar de prachtige bloesem die hier straks uitkomt al voldoende rust en balans.

woensdag 25 maart 2015

Wie de schoen past...

Midden in Berlijn wachtend voor het stoplicht zag ik dit. Ik vraag me af wie dit heeft gedaan... Iemand die nu naast zijn schoenen loopt of die nu weet waar de schoen wringt misschien? Of heeft diegene het in andermans schoenen geschoven? Daar moet je in ieder geval sterk voor in je schoenen staan want anders zakt de moed erin en dan loop je pas écht met lood in je schoenen!

dinsdag 24 maart 2015

Poetsbeurt...

 
 

 
Het is lente, en dat betekent grote schoonmaak! Deze Wilde Eend woerd is zijn verenkleed netjes in orde aan 't maken om er prachtig uit te zien voor de dames en dat lukt hem aardig!
 

maandag 23 maart 2015

Fris en Fruitig...


 
Het mannetje van de Mandarijneend is niet te verwarren met welke andere eend dan ook. Wat een prachtige kleuren heeft deze exotische watervogel! Op zijn vleugels heeft hij twee oranje zeiltjes die hij opzet om de vrouwtjes en andere mannetjes te imponeren. Het vrouwtje is minder opvallend: bruingrijs met op de borst en zijkant witte vlekjes. Sinds de jaren '90 broeden ontsnapte siervogel-exemplaren ook in West Europa. Dit koppeltje heb ik vandaag in Berlijn gefotografeerd, maar ook thuis in Noord-Brabant heb ik ze weleens in 't wild gezien. Hier maken ze ook gebruik van nestkasten maar normaliter broeden de vrouwtjes in bomen of in oude spechtennesten. Als de jongen 1 dag oud zijn, wagen ze de grote sprong al naar beneden.


zondag 22 maart 2015

Heksenbezems...

 
Op weg naar Berlijn zag ik ze in grote getale hangen want nu de bladeren nog niet aan de bomen zitten vallen de wintergroene Maretakken des te beter op. Het is een halfparasiet en dat werkt zo: De witte besachtige vrucht wordt door vogels gegeten in de oksels van de bomen. Zij vegen vervolgens hun snavels af aan de bast en laten daardoor het giftige plakkerige zaad, ook wel vogellijm genoemd achter. Pas na één jaar ontkiemd het achtergebleven zaad. Zijn uitlopers groeien dan tot in de gastboom en kunnen zich zo voeden met mineralen en water. Elk jaar vormt de plant slecht één bladpaar waaruit het volgende jaar steeds maar weer één bladpaar vormt enz. Zo groeit langzaam een bol die wel 50 jaar oud kan worden. Ook al is het windstil: de bladeren zijn voortdurend héél langzaam in beweging állemaal gelijktijdig maar elk een andere kant op! Spookachtig hè? In Duitsland noemt men ze niet voor niks Mahrenest ( Heksenbezem).
 


zaterdag 21 maart 2015

Kalverliefde...





Het eerste Schotse Hooglandkalfje staat al in de wei hier in de Zonzeelse polder en wat is het cute om te zien! Ik kan uren naar dat wollige prulletje kijken en heb een boel foto's gemaakt. Af en toe wat afgedwaald zoekt ie vervolgens met gekke sprongetjes dan toch maar weer snel zijn moeder op. Maar mama houdt alles goed in de gaten. Relaxed doch alert blijft ze af en toe mijn richting uitkijken of ik niet ál te dicht bij kom. Maar ik kijk wel uit! Ze is zo stoer maar tegelijkertijd oh zo zacht en lief met haar kind. Is het niet aandoenlijk? Dat kleine ding zal zich wel veilig voelen...

vrijdag 20 maart 2015

Onder de voet gelopen...

Stapte ik vanmiddag toch bijna met mijn grote loopschoenen op dit Aardhommeltje. Hij zat ook wel goed verstopt tussen het gras, met zijn snuitje vol stuifmeel. Gelukkig is het goed afgelopen dus die verdiend een plaatsje hier!

donderdag 19 maart 2015

Wie een kuil graaft...


In de broedtijd is het aanpoten voor de Kievit-man. Hij bouwt een aantal onopvallende nesten in
ondiepe kuiltjes tussen het gras en dan is de keuze aan het vrouwtje welke ze wilt. Daarna zijn de taken verdeeld, Ze bebroeden beiden de eieren en verzorgen ook samen de jongen. Dit mannetje staat zo mooi te pronken. Als ik een kievit-dame was, wist ik het wel en zou ik één van zijn nestje kiezen dmv strootje trekken aan die mooie kuif van hem!

woensdag 18 maart 2015

Mannen langs de sloot...

 
De Wilg is tweehuizig. De (gele) mannelijke bloemen met enkel meeldraden en de (groene) vrouwelijke bloemen met enkel stampers komen altijd aan afzonderlijke bomen voor. Je kunt dus al van verre aan de katjes zien of het een mannelijke of vrouwelijke Wilg is: groen is altijd vrouwelijk, geel is altijd mannelijk. Op deze foto's zijn dus duidelijk de mannelijke katjes te zien. De twee gele knopjes op het stengeltje barsten op een gegeven moment open en het stuifmeel komt vrij. De wind blaast het weg en met een beetje geluk belanden de korreltjes op een vrouwelijke stempel (kruisbestuiving). Ik kan met recht zeggen dat ik vanmorgen al een heel hoop heren ben tegengekomen !

dinsdag 17 maart 2015

Op eenzame hoogte...

Zolang ze op de grond zitten tussen het gras of op de klonten omgewoelde aarde in de weilanden kan je de Veldleeuwerik bijna niet ontdekken. Horen doe je ze des te beter en ik wordt altijd vrolijk van hun riedeltje! De mannetjes maken spectaculaire zangvluchten tot soms wel 100 meter hoogte om vervolgens luid zingend in een schroef weer naar beneden te buitelen. De laatste meters doen ze dat met hun vleugels gesloten vallend en landen vlak bij het vrouwtje. Zo bakent hij zijn terratorium af. Het langst gemeten record van zo'n luchtconcert ligt op 56 minuten!
 

maandag 16 maart 2015

Erop of eronder...

Als deze Canadese Ganzen in grote groepen trekken, vliegen ze meestal in V-formaties of in golvende linies. Hierdoor hebben zij een hogere vliegcapaciteit omdat de volgers gebruik maken van de liftkracht die ontstaat uit de vleugelslag van hun voorganger. Ook communiceren ze met elkaar. De ganzen achteraan moedigen de voorste aan om op snelheid te blijven. Die snelheid kan oplopen tot zo'n 46 km per uur.

zondag 15 maart 2015

Groener gras...

Sinds wij de dames Hen hebben geadopteerd is hun status van industrielegkip veranderd naar vrije uitloopkip. Toch hebben ze dat ‘vrije uitloop’ begrip een beetje té letterlijk hebben genomen. Al hebben ze hier ruim 1000 m2 grond tot hun beschikking, afgelopen week stond de overbuurvrouw, die doodsbang is voor kippen lichtelijk in paniek aan de deur met de mededeling dat er een kip in haar tuin zat. Het gras is altijd groener bij de buren zegt men, maar zij heeft notabene kunstgras! Enfin, een beter tijdstip had de kip niet kunnen uitkiezen… Aan het einde van een werkdag zo rond 17.00 komt zowat iedereen die het dorp in of uit wilt hier door de straat denderen. Dus zie je het tafereel al voor je? De kip én overbuuf, de een nog banger dan de ander, fladderend over de drukke straat. Om ongelukken te voorkomen sta ik het verkeer tegen te houden en probeer ik ondertussen met een handje vol voer Hennie te lokken. Dat lukte gelukkig wel maar toen ik daarna nog twee kippen uit de achtertuin bij buurman Eugéne moest plukken, was de maat vol en hebben ze een paar dagen huisarrest gekregen. Dit weekend hebben manlief en ik ons hele domein opnieuw omheind. Dit keer met kippengaas waar ze níet doorheen kunnen piepen!

zaterdag 14 maart 2015

Vier x vlier...


Aan de Vlierbesstruiken die hier in onze tuin langs de slootkant staan, hangen nog wat vergeten uitgedroogde trosjes bessen. Het ziet er een beetje uit als vergane glorie, maar niets is minder waar. Nog even en dan zal de cyclus die je op het vierluik ziet zich weer herhalen ( voor een grote weergave kan je op de foto klikken).
In mei zal de struik zich in vol ornaat tonen met zijn witte bloesem en de heerlijke honingzoete zomergeur.
In september/oktober zijn de vruchten rijp. Het zaad wordt dan weer verspreid door vogels, met name door de spreeuwen die dol op de zwarte bessen. Die bessen bevatten een sterke kleurstof. De Romeinen gebruikte het sap van de vlierbessen zelfs voor het verven van hun haar, maar pas met je kleding want vlekken krijg je er niet uit!

 




vrijdag 13 maart 2015

Koppie onder...

Nog even genieten van het Waterhoentje want als alles weer gaat groeien zal dit schuwe waterkipje niet meer zo makkelijk te bewonderen zijn. In de kale wintermaanden moet hij zich wel noodgedwongen laten zien als ie op zoek gaat naar voedsel. Bij gevaar snelt hij weg of laat ie zich als een duikbootje heel diep in het water zakken zodat alleen zijn snaveltje boven het water uitsteekt. In de zomer zitten ze het liefst goed verscholen in de rietkragen. Zonde eigenlijk, want het is een genot om naar te kijken!

donderdag 12 maart 2015

Pootje baden...



Langs de straat bij mijn werk liep een Zwarte Kraai op zijn gemak te struinen door een ondiep slootje. Hij was zo relaxed bezig dat ik ongestoord dichtbij kon komen om een paar foto's te maken. Ik heb hem meteen een bijnaam gegeven: Meneer Wijdbeens!

woensdag 11 maart 2015

One day I'll fly away...

Vanuit een eitje dat door de Haft wordt afgezet in het water ontstaat een nimf (zij hebben géén larve- of pop stadium) en in dat nimfenstadium brengen ze jaren van hun leven door onder water. Om te groeien vervellen ze zo'n 45 keer. Als de tijd rijp is gaan ze naar het wateroppervlak. Het vel barst open, het subimago kruipt uit de nimfhuid en gaat op zoek naar een plekje om als laatste keer te vervellen naar volwassen imago. Eenmaal uit het water gekomen zijn ze ten dode opgeschreven. Hun monddelen zijn namelijk onderontwikkeld en ze hebben geen spijsverteringskanaal. Wel kunnen ze nog bijten en kauwen.
Daarom kunnen ze dan nog maar een paar uur tot enkele dagen leven, enkel voor één doel: Voortplanten!
Haften worden ook wel eendagsvliegen genoemd, maar dat zijn het niet. Ze behoren tot de oudste nog levende gevleugelde insectensoorten en bestaan al miljoenen jaren. De nimfen zijn erg gevoelig voor vervuiling dus simpel gezegd: hoe meer haften, hoe beter de waterkwaliteit…Dat zit wel snor hier in de polder!

dinsdag 10 maart 2015

Niespoeder...

De mannelijke katjes van de Hazelaar staan al vanaf januari in bloei.Voor mensen met hooikoorts is de Hazelaars één van de eerste boosdoeners samen met de Berk en de Els. Bij de bijen zijn ze juist zeer geliefd want hier kunnen ze hun eerste stuifmeel halen! Gelukkig heb nog nooit een bijtje horen niezen in de struiken want dát zou een groot probleem zijn...

maandag 9 maart 2015

Bonte Piet...





Deze leuke bijnaam heeft de Scholekster te danken aan het geluid dat ze maken. Ze zijn weer in het land en dat hoor je overduidelijk aan hun roep: "Tepïet " !  Op sommige foto's is de witte keelband van hun winterkleed nog een beetje te zien. Deze verdwijnt in de zomer. Vanaf hun vierde jaar gaan ze paartjes vormen en blijven dan meestal hun leven lang bij elkaar. Man en vrouw zien er hetzelfde uit met uitzondering van de snavel. Die van het vrouwtje is iets langer dan die van het mannetje. Kan ze die lekker overal insteken dus!

zondag 8 maart 2015

Ladies day...

Vandaag is het internationale vrouwendag en daarom mag deze dame vandaag op mijn blog. Dit is het verhaal van Sarah die ik als piepklein 4 weken jong kitten uit het asiel heb gehaald waar ze doodziek van zich afblazend weggekropen in een hoekje tussen een aantal andere springlevende jonge katjes lag. De dierenarts heeft haar toen opgelapt en sindsdien heeft ze gelukkig nooit meer iets gemankeerd. Dat zielige hoopje ellende van toen is uitgegroeid tot een volle haarbal met een dikke broek. Onderzoek wijst uit dat ze een kruising met het oude natuur ras 'Turkse Van' zou zijn. Kan best, maar dan een 'Turkse Van Adel'. Want onze Sarah is namelijk een Aristopoes! Gematigd contact met de andere katten hier in huis en enkel het noodzakelijke contact met haar personeel. Degene die zelf katten hebben begrijpen meteen wie  daarmee bedoeld wordt: moi!  Want weet je: Honden hebben baasjes  maar katten ? Die hebben absoluut personeel! Wat Saartje ook mag zijn, één ding is zeker: het een échte zwart-wit poes. Alles of niets. Er tussenin bestaat niet. Kroelen? Graag! Als het Sarah uitkomt, dan ligt ze met de ogen dicht te genieten van aaitjes achter haar oren of onder haar kin. Dan draait ze zich op haar rug en mag haar buik gemasseerd worden. Op andere momenten is ze niet te benaderen. Zet je een stap in haar richting, dan zet zij er gauw drie achteruit. Geen ongewenste intimiteiten! Al met al is Sarah een bijzonder meisje en met haar charmante tache de beauté (schoonheidsvlekje) windt zij iedereen om haar poezelige pootje!

zaterdag 7 maart 2015

Gloed...

Het was een heerlijke lange pré-lentedag die we goed hebben benut. We zijn de dag begonnen met een lange wandeling van ruim anderhalf uur met de hond. Daarna de hele middag in de tuin gewerkt en heus, ik voelde zowaar mijn wangen gloeien van de eerste zonnestralen! Daarna lekker uit eten geweest en zojuist Bickel natuurlijk nog even uitgelaten. Wat een luxe is het toch om dan even nog een ommetje te kunnen maken over je eigen land in de stilte van de avond. Zoals je in de maankalender kan zien was het vandaag nét geen volle maan meer ook met haar 99 % zichtbaar stond ze er net zo gloeiend bij als mijn wangen. Zo mooi dat ik nog even terug naar binnen ben gelopen voor mijn camera...Wat zal ik lekker slapen!

vrijdag 6 maart 2015

Landpikkertje...

De lente is in zicht! De nieuwe scheuten van de Pioenroos proberen zich een weg door de aarde naar de oppervlakte te banen. Elk jaar winnen ze een beetje meer terrein. Van mij mogen ze want daardoor wordt mijn struik steeds groter en mooier!

donderdag 5 maart 2015

De eerste...

Een paar jaar geleden had ik nog nooit van een Rietgors gehoord maar eenmaal gezien en gedetermineerd is dit één van de eerste vogeltjes die Henk en ik hebben aangevinkt in ons vogelboekje. Hiermee was mijn enthousiasme voor de amateur-ornithologie gewekt en behoor ik in beperkte mate tot de vogelnerds.
Vanmorgen in de polder het eerste Rietgorsmannetje van dit jaar gezien en het zal niet lang duren voordat er meer volgen. De mannetjes zijn goed herkenbaar met hun witte sjaaltje en hun zwarte kopje. De vrouwtjes zijn iets minder opvallend bruin gestreept. Zij komen beiden vast en zeker nog een keertje hier op mijn blog te staan.

woensdag 4 maart 2015

Het klikt...

Normaal gesproken zijn katjes en vogeltjes niet zo'n goede combinatie maar...deze foto van de Pimpelmees in de Wilg bewijst dat het bést kan matchen!

dinsdag 3 maart 2015

Ik zag ze vliegen...

Bij goed licht zijn 'vliegende' foto's bijna altijd scherp. Ik vind het dan ook altijd een genot om de vogels in de blauwe lucht boven mijn hoofd te zien vliegen. Bij dit trio zie je datgene, waaraan je de Grauwe gans goed kan herkennen: Lichtgrijze voorvleugels en de ondervleugels die donker zijn met een lichtgrijze voorkant.

 

maandag 2 maart 2015

Vederlicht...

Dit Wilde Eend vrouwtje gaat in lente haar nest bekleden met donsveertjes die ze uit haar eigen borst plukt. Als de jongen eenmaal geboren zijn  - en al snel daarna het nest verlaten - gaat ook de rest van haar verenkleed eraan omdat de rui meteen na de broedperiode inzet. Eenden verliezen dan hun slag- en staartpennen tegelijkertijd. Daardoor kunnen ze ongeveer een maand niet vliegen. Dat is best gevaarlijk en daarom heeft ook het mannetje (de Woerd), die normaal een kleurig verenkleed heeft, in de ruiperiode een gecamoufleerd verenkleed (eclipskleed). Maar voordat het zover is, mag ze nu nog even opvliegers hebben zoveel ze wilt!

zondag 1 maart 2015

Om door een ringetje te halen...

 
Foto 1 is gemaakt in augustus 2014. Toen verzamelden er zo'n 17 jonge Ooievaars in de Polder bij Terheijden, om vandaar uit door te trekken naar West-Afrika. Deze Ooievaar is geringd maar ik heb herkomst nog niet heb kunnen achterhalen.
Foto 2 is vanmiddag gemaakt. We maakten een wandeling rond de Eendenkooi en daar stonden twee Ooievaars te rusten in de Binnenpolder. Die zijn dus hier gebleven. Ze stonden met hun lange stelten verdekt opgesteld in het hoge riet aan de rand dus kon ik niet zien of ze ook geringd waren.