Vallend blad...

 

Herfst

Onze oude Beuk wil even rust
Hij schudt en kust
De blaadjes van zijn vermoeide takken
Ze dwarrelen en zakken
Op de grond vochtig en klam
Ontstaat onder zijn bejaarde stam
Een prachtig roestbruin bladerkleed
Het is voor de 98ste keer dat hij dit deed
Ik hoop dat hij nog vele seizoenen
Zijn blaadjes gedag zal kunnen zoenen

 

Patricia

 

 

 

 

 

 

 



Samen sterk...

Normaal gesproken bestaat uit het menu van de Koolmees en Pimpelmees uit insecten, rupsen bladluis e.d. In de winter is de overlevingskans érg klein als je het van dat aanbod moet hebben. De maag van deze vogeltjes past zich dus in de koude maanden automatisch aan op ander voedsel zoals zaden en nootjes. Samenwerking is een slimme manier om eten te vergaren. De Pimpel-, Kool- en Staartmezen geven hun eetplekjes prijs aan elkaar, en in groepjes profiteren ze hiervan. Samen spelen-samen delen!

Girlpower...

Dit is onze Maine Coon meisje Girly. Haar officiele stamboomnaam is Oh what a Girl Free.
En oh what a girl she is! We hadden haar in het begin tijdelijk een andere naam gegeven: Grommy! Iedereen die maar in haar buurt kwam, kreeg namelijk een snauw en een grauw van dit kattenkopje. Na drie dagen weerbarstigheid had Girly zich overgegeven aan het feit, dat bij ons vertoeven láng zo slecht nog niet is. Nu is ze de beste maatjes met iedereen. Iedere kat die Girly tegenkomt kan van haar een wasbeurt krijgen in het voorbijgaan, en vervolgens kruipt ze lekker tegen hen aan. Het is een echte kletskous: Zodra ze uitgeslapen is, begint ze te miauwen alsof ze wil zeggen: 'Ik ben er weer hoor!'

Kletsen uit je...

Alle zoogdieren, klein of groot hebben er 7. Uitzonderingen hierop zijn de Luiaard want die heeft er, afhankelijk van de soort, 5 tot 9 én de Zeekoe die er maar 6 heeft. Een Schildpad heeft er 8 terwijl een Amfibie er niet één heeft. Een Kip en een Uil hebben er allebei 14. Een reiger heeft er 16, maar van álle vogels heeft de Zwaan er het meest: maar liefst 26 halswervels!

Winterstalling...

In November gaan de meeste koeien op stal. Niet omdat ze het te koud hebben in de winter, maar er is simpelweg niet genoeg voedsel meer genoeg buiten. Het gras groeit niet meer. Als ze naar binnen gaan worden ze meestal eerst geschoren. Ze kunnen hierdoor hun warmte beter kwijt in de dampende stal en ze blijven schoner. Bovendien hebben huidparasieten zoals schurftmijt en luis minder kans om in de vacht te kruipen.

Nog een laatste graasje gras en dan hup de kar op. Dag koetjes, tot in de lente!

Galante makelaar...

Het Winterkoninkje maakt wel 4 tot 6 bolvormige nesten in zijn territorium. Is zijn bouwproject klaar dan begint hij aan zijn charmeoffensief. Door luidkeels te zingen lokt hij een dame langs al zijn nesten. Het vrouwtje kiest er eentje uit en zij doet vervolgens de inrichting: ze bekleedt het met zachte veertjes, pluisjes e.d. Als ze eenmaal gesetteld is en gaat broeden, probeert meneer ondertussen andere vrouwtjes naar een van de leegstaande nesten te lokken. Als het eerste legsel uit is gevlogen, en de moeder vaak vertrokken is naar een buurman met een nog mooier huis, probeert hij weer een ander vrouwtje te strikken in het leeggekomen nestje. Hij heeft het er maar druk mee en bovendien voedt hij álle jongen die in zijn nesten geboren worden. Een toegewijd vadertje!

Al te bont...

Dit bontje zagen we gisteren hangen in een natuurgebied tussen de doornen van een bramenstruik. Is het een stukje vel van een haas of konijntje? Hoe het daar komt is me een raadsel. Waarschijnlijk een roofvogel die nét te laag met zijn prooi over de bramenstruiken heeft gevlogen? Tja, de natuur lijkt hard af en toe maar daar kan ik vrede mee hebben.
Wat ik veel erger vind is het volgende:
Toevallig had ik gisteren ook nét de Bontvrije Eed afgelegd omdat er verschrikkelijke methodes worden gebruikt in de bonthandel. Door te verklaren om nooit echt bont te dragen, maken we de Chinese bonthandel en de modewereld duidelijk dat wreedheid tegen dieren niet wordt geaccepteerd! Ben je het hier mee eens, klik dan even op deze link en teken ook! Kleine moeite, heel veel dank!

De één zijn dood...

Paddenstoelen hebben verschillende levenswijzen:
De Parasitaire Soorten die afhankelijk zijn van levend organisme.
De Mycorrhizavormende Soorten die in symbiose leven met de wortels van houtige planten.
De Saprotrofe Schimmels die leven van dood organisch materiaal is de laatste groep en deze zie je hier op de foto's.
De één heeft een mooi trapje gevormd in een dode boomstam en de andere heeft het hoger op gezocht op de top van een overleden wilg.

Bejaardenstaart...

Ik kom elke morgen langs deze oudjes als ik de hond uitlaat. Ze mogen in alle rust hun laatste jaren slijten en genieten in de wei. Ze worden door verzorgd door 'Den Ouden Stal' pensionstalling voor oude Pony's en Shetlanders. Ik word er altijd blij van als mensen een groot dierenhart hebben. Lief initiatief!

Over één nacht ijs gaan...

Vanaf 1971 worden er op 10 cm van de grond temperatuurmetingen gedaan en sinds die startdatum is het nog niet eerder gebeurd dat de eerste nachtvorst zo lang op zich liet wachten. Op een gedeelde eerste plaats stonden 2001 en 2007
omdat er in die jaren op 1 november sprake was van eerste nachtvorst.
Maar vandaag zijn ze van hun troon gestoten. We hebben een nieuw record te pakken en hier is het bewijs!

Twijgje...

'Er loopt een beestje achter je op de muur' zei mijn manlief vanavond tegen mij. Natuurlijk kijken we even wat het is en onze verbaasde conclusie is: een mini wandelend takje! Het kan niet anders dan een vrouwtje zijn en weet je waarom? Omdat wij slechts nog maar één volwassen wandelende tak in een bak hebben zitten.
Waarschijnlijk is dit kindje het resultaat van een parthenogenese (of wel maagdelijke) voortplanting. Daar komen er geen mannetjes aan te pas. De vrouwtjes leggen zonder enige paring bevruchte eitjes waar ook énkel vrouwtjes uit geboren worden. dus Voilà! Ik denk dat deze baby per ongeluk de bak is uitgekropen toen ik de klimopbladeren ververst heb en daarna een lange reis door onze kamer heeft gemaakt. We hebben ze verenigd met haar moeder. Naast elkaar zie je pas goed hoe klein ze is. Eind goed al goed.

A-B én C...

Zoals je ziet op de foto heeft de Aalscholver zwemvliezen tussen de voortenen waardoor hij kan zwemmen. Ze hebben een saaie menukaart: vis, vis en nog eens vis. Duiken kan hij ook goed: diep in het water jaagt hij op Voorn, Baars, Snoekbaars en Paling. Hij is goed voor zo'n 500 gram vis per dag. Soms moet hij er langdurig achteraan jagen. Dat gaat heel goed met zijn doorweekte veren. De baarden van hun veren staan zo ver uit elkaar dat al het water er door kan dringen en de lucht ertussen verdwijnt zodat de opwaartse druk dan kleiner is. Nadeel van zo'n nat pak is dat je wel ff moet opdrogen...

Zwemmen, duiken en met natte kleren aan: hij heeft alle zwemdiploma's op zak!

Eendje met vogelgriep...

 

Van nature komt de milde vorm van het vogelgriepvirus bijna altijd voor bij watervogels en dus ook bij Wilde Eenden.

Zij lopen echter het vogelgriep eerder óp in Nederland dan dat ze het verspreiden. De trekkende eenden lijken vatbaarder voor de hier rondwarende virussen dan de Nederlandse eenden. Dierecoloog Jacintha van Dijk van het Nederlands Instituut voor Ecologie promoveerde 8 oktober 2014 op dit 4 jaar durende onderzoek. Zij nam in 1 jaar tijd 1.100 monsters bij wilde eenden in eendenkooi in de buurt van Rotterdam. Ze bezocht de eendenkooi gemiddeld 6 keer per maand en nam monsters uit de bek en cloaca om te achterhalen of de eenden besmet waren met het vogelgriepvirus. Ook nam ze bloedmonsters om te onderzoeken of de eenden antistoffen tegen laag pathogene vogelgriep in het bloed hadden zitten. Sommige van deze milde varianten kunnen zich in pluimvee tot zogenaamde hoog-pathogene vormen ontwikkelen, die ook voor de mens gevaarlijk kunnen zijn, zoals nu het geval is in Hekendorp. Over de connectie tussen vogelgriep in wilde vogels en pluimvee is nog veel onduidelijk. Laten we hopen dat het snel 'overwaait'...maar dan wél in de positieve zin van het woord!

Nu even niet...

Voorlopig is dat lekkere scharrelen even van de baan. Mijn kipjes hebben huisarrest. Niet omdat ze stout zijn maar voor de veiligheid. Op een kippenboerderij in Hekendorp is de ernstige vorm van vogelgriep type H5N8 aangetroffen. 150.000 kippen zijn geruimd. Zij zijn heel hun leven niet eens buiten geweest, niet een keer hun snavel in de grond kunnen steken voor een lekkere verse worm. Toeval wil dat we juist dit weekend in Soest 4 kippen extra zou gaan ophalen die we geadopteerd hebben om ze na die ellendige anderhalf jaar in zo'n mega legboerderij nog een fijn scharrelleventje te bieden.
De organisatie red een legkip heeft als doel om zoveel mogelijk legkippen door middel van adoptie te redden van de slacht, maar daarover later meer want natuurlijk is dit ook uitgesteld. Arme beestjes....

Toontje lager...

 

Dat de Merel behoort tot de Lijsterachtigen is duidelijk te horen als ie 's morgens vroeg of 's avonds in de schemer uit volle borst zijn repertoire ten gehore brengt. Ik vind het één van de gezelligste tuingeluiden die ik ken. Het mannetje is duidelijk herkenbaar aan zijn zwarte pak en gele snavel en felgele oogrand. Zijn basiszang wordt uitgebreid met toontjes en riedeltjes die hij leert van zijn vader en afluistert van anderen. Zijn bedoeling is om, eenmaal volwassen, met een uniek ander geluid op de proppen te komen want dán heb je succes bij de dames. Merels kunnen makkelijker hoge dan lage tonen produceren. Onderzoek heeft uitgewezen dat stadsmerels, om boven het stadslawaai uit te kunnen komen, bijna altijd hóger zingen dan plattelands merels. Hier in de tuin heten de merels daarom ook allemaal Bas !

 

 

Lachwekkend...

Door zijn harde lach hoor je de Groene Specht eerder dan dat je hem ziet. De Bonte Specht hoor je meestal op een boom roffelen. Ze zitten hier allebei achter op het land. Aan de zwarte streep onder het oog is te zien dat dit een vrouwtje is, Bij de mannetjes is deze streep rood. Hun voedsel bestaat uit wormen en insecten maar hun lievelingskostje zijn bosmieren.

Om die te vangen is hun 10 cm lange tong met kleverig uiteinde ideaal!

De sigaar zijn......

De aar van de Lisdodde werd gebruikt om lampenglazen e.d. schoon te poetsen, of eenmaal gedroogd als fakkel. Het pluis werd gebruikt om kussens op te vullen, het blad als strooisel in stallen. De jonge scheuten kunnen gegeten worden in salades. Het stuifmeel als bindmiddel gebruikt en de wortels als bron van zetmeel. Als decoratie in een vaas moet je wel oppassen want als ze onaangekondigd rijp worden en hun zaadjes loslaten, zitten die écht overal en dan ben je zelf de sigaar...

Bigamie...

Het Heggemus popje (vrouwtje) is een slimme meid: Zij windt meestal 2 mannetjes om haar pootje!
Met het ene kereltje paart ze terwijl het andere ventje het territorium verdedigt. De beide heertjes helpen vervolgens ook nog eens mee met de verzorging van de jongen. Heb je dan goed voor elkaar of niet?

Eendje en nog eentje...

Je ziet ze vaak, maar heb ze weleens goed bekéken?
De Wilde Eend is de enige eendensoort waarvan de woerd 2 gekrulde staartveren heeft. Bovendien heeft hij een prachtige parelmoerkleurig pak aan en een wit halsbandje. Het vrouwtje gaat bescheiden in het bruin gekleed. Want je kan beter onopvallend verscholen op een nestje zitten dan met je feestkleding aan!

Oh niks...

Het eerste Maine Coon Nestje dat bij ons geboren werd, hebben we het thema edelstenen gegeven. Deze boef mocht bij ons blijven en we hebben al van alles met hem meegemaakt: Hij heeft bij een rare spong klem gezeten in de verwarming met als resultaat een gebroken poot. Midden in de nacht rende hij met een ijzeren ring van een afvalbakje om zijn koppie in paniek langs de ijzeren spijlen van mijn bed met als resultaat dat ik de schrik van m'n leven kreeg. Zijn grote pluimstaart zwierde hij zonder het zelf in de gaten te hebben door een kaars met als resultaat een vieze brandlucht en een hoop rook.

Zijn naam is Comedy Capers Precious Onyx....of zeg maar Oh veel!

Goed koper...

Gisteren zag ik ze al zitten in onze oude beuk, maar ik kon ze niet thuisbrengen. Vandaag heb ik een foto kunnen maken en ook het geluid goed in mijn oren geknoopt. Meteen heb ik het internet en vogelboekjes geraadpleegd en na verificatie van mijn lieve schoonvader wist ik het zeker: een Koperwiek! In Noord Europa is het een broedvogel, hier een wintergast.
Jippie! Weer eentje om aan te strepen in ons vogelgidsje. Oh jee! Ik begin een echte vogelnerd te worden...

Creatief met pallets...

Op mijn werk was er een overschot aan pallets en ik dacht: daar kan ik wat mee dus heb ik er een aantal meegenomen.
Zie hier het resultaat: een grandioos groot insectenhotel dat qua formaat zeker niet misstaat op ons weilandje.
Er is plaats genoeg voor iedereen: Solitaire Bijen, Wespen, Hommels, Vlinders, Oorwormen, Lieveheersbeestjes, Pissebedden, Wantsen, Bladluisjes en ga zo maar door...Welkom allemaal!

Opoe...

Normaal gesproken vliegen er in één jaar wel drie generaties van het Klein Koolwitje. Als de weersomstandigheden lang zacht blijven, zoals nu, kan zélfs een vierde generatie uitkomen. Een soort overgroot-witje dus. In een eerder stadium kunnen ze als pop de winter kunnen overleven. Nu zal deze vlinder als volwassen insect (oftewel imago ) waarschijnlijk de eerste nachtvorst helaas niet overleven....

(On-)scherpe prent...

De hoefafdrukken ( prenten) hadden hun aanwezigheid al verraden! Die waren duidelijk. Maar het licht is na mijn werktijd helaas niet meer optimaal nu de dagen weer korter worden. Alhoewel de foto een beetje vaag is, vind ik het tòch leuk om de reeën te laten zien die op de akker stonden te grazen.

Ratje-toe...

 

Bruine ratten zijn meestal actief een paar uur na zonsondergang en voor zonsopgang. Als ik 's morgens vroeg met de hond (én fototoestel) loop zie ik regelmatig een rat langs de slootkant trippelen. Er is er namelijk altijd eentje die eerst op onderzoek uitgaat. Dat doet hij zo'n twee minuten lang en pas als de kust veilig is bevonden komt de rest van de groep ook uit het hol. Dit gedrag van de Pioniersrat noemt men zekeren. Ze leven in kleine sociale groepen die uit 1 dominant mannetje bestaat, een harem vrouwtjes en een paar ondergeschikte mannetjes. Ze hebben een vast gebied waar ze actief zijn en dat is meestal niet groter dan 100 meter. Dus bij die slootjes mogen ze van mij rustig blijven wonen, maar liever niet dichterbij...

Aan (tuin) tafel...

De Koolmees is een vogeltje dat op safe speelt: zoveel mogelijk genen doorgeven is zijn missie en dat kan alleen door kleine broedsels te verlaten en elders een groter legsel uit te broeden. De nazomerse kleintjes worden aan hun lot overgelaten wanneer de inspanning, die het constante voeren met zich meebrengt, té veel van hun winterreserve vergt. Gelukkig voor hen is het weer bijna tijd om de vetbollen, zaden, pinda's en zonnepitten klaar te zetten. All you can eat!

Over de muur...

Ook al is het zondag 9 november precies 25 jaar geleden dat de Berlijnse Muur viel, je kan er nog steeds niet omheen...
Als je hier rondloopt is het onvoorstelbaar dat het eigenlijk nog maar zo kort geleden is dat hier minstens 138 mensen bij hun vluchtpoging gestorven zijn in de Todesstreifen: de strook des doods van 150 meter breed die vol lag met mijnen en installaties die automatisch op voorbijgangers schoten. Enkel en alleen omdat ze zo graag hun vrijheid wilde hebben...
Het prachtige lied van het Klein Orkest bleef dan ook door mijn hoofd gaan toen we langs de voormalige grens met de monumenten en resten van de muur reden. Klik hier om het te beluisteren...

Knabbel...

Vandaag hebben we in Berlijn een wandeling gemaakt in het grote Volkspark Friedrichshain dat precies tussen ons hotel en de woning van mijn dochter in ligt. Daar kwamen we totaal onverwacht oog in oog te staan met een paar eekhoorntjes die druk bezig waren om hun wintervoorraad aan te leggen. Zo grappig om te zien hoe zij naarstig tussen de bladeren aan 't zoeken waren en zodra ze een walnoot gevonden hadden, renden ze er snel vandoor om deze te verstoppen. Heb je gezien wat een lange sterke nagels ze hebben? Daar kan geen manicure tegen op!

Al te bont...

De Bonte Kraai komt sporadisch voor in Nederland en dan ook alleen als wintergast. Ze zijn zeer nauw verwant aan de Zwarte Kraai en kunnen dan ook samen een broedsel met vruchtbare jongen voortbrengen. Hier in Berlijn zie je ze overal brutaal rond hupsen en vliegen op zoek naar etensresten. Ze kunnen zo heerlijk wijdbeens staan kijken en daarnaast nog een hoop herrie maken ook!

Kalm blijven...

Vanmorgen vroeg vertrokken om mijn dochter weg te brengen naar Berlijn waar ze 5 maanden stage gaat lopen. Erg spannend allemaal dus een beetje zenuwachtig zijn we wel, maar dit uitzicht vanuit de auto straalt een serene rust uit: alles komt goed!