welkom


Welkom!
Via deze blog neem ik jullie mee door de lens van mijn camera.
Als je goed om je heen kijkt, is er veel moois te zien…

Het zijn vaak de kleine dingen die mij inspireren, verbazen,
verwonderen en waarvan ik geniet!


Door op de foto's te klikken, krijg je een groter formaat. Als je wilt kan je een reactie achterlaten onder de berichten.
Wil je op de hoogte blijven van nieuw geplaatste berichten? Vul dan rechts bij FOLLOW BY EMAIL je emailadres in.
Wil je één van mijn foto's gebruiken? Stuur me dan een berichtje voor de voorwaarden i.v.m. auteursrecht.

zaterdag 31 oktober 2015

Trick or treat...



In deze tijd van het jaar kan het zo maar gebeuren dat je opgeschrikt wordt terwijl je relaxed op de bank zit... Plots zie je dan in ooghoek iets over de grond kruipen of over de muur ziet lopen: een lekkere grote Grijze Huisspin! Als je er eentje ziet, dan kan je er donder op zeggen dat er nog zo'n heerlijk harig exemplaar rondwandelt in huis heb ik altijd gehoord. Dit wordt verklaard door het feit dat mannetjes in de herfst driftig op zoek gaan naar vrouwtjes die vaak in stoffige hoeken, achter de kast, in de kelder of op zolder wonen. Deze dames blijven daar mooi zitten terwijl de hitsige heren naar hen op zoek gaan. Met hun vier paar ogen zien zij relatief weinig, dus alles wordt op de reuk gedaan. Deze Grijze Huisspin is meer een kantoorspin want hij zat in de hoek van de vergaderzaal op mijn werk. Ik ben niet bang van spinnen en heb hem mee naar huis genomen om te kunnen fotograferen. Maar tijdens de fotosessie rende hij opeens weg van de tuintafel en ik zag hem nergens meer. Wie weet probeert ie mij vannacht uit wraak wel de stuipen wel op het lijf te jagen... Het is tenslotte Halloween!

vrijdag 30 oktober 2015

Dubbelop...

De Grote Zilverreiger zie je tegenwoordig steeds vaker. Er overwinteren ongeveer 2800 exemplaren hier in Nederland en ieder jaar worden er meer geteld.
Op deze foto's bijvoorbeeld, tel je er al snel acht. Maar dat is 'natuurlijk' bedrog!

donderdag 29 oktober 2015

Op reis...

De Tjiftjaf vult zijn buikje met insecten die hij tussen de bladeren zoekt. Monotoon zingend nemen deze kleine vogeltjes afscheid want de grote trek staat bijna te gebeuren. Onvoorstelbaar hè, ze wegen maar een paar gram en vliegen helemaal naar Noord-Afrika om te overwinteren.

woensdag 28 oktober 2015

Aki-Aka...


 
De Japanse Esdoorn is één van de weinige struiken die we in de tuin hebben laten staan, toen we hier kwamen wonen. De poezen liggen graag onder het dikke bladerdak als schaduwplek of om te schuilen als het regent.
Nu het herfst is, of in het Japans gezegd aki, zijn de bladeren prachtige rood, of in het Japans gezegd aka. Als je er nu tegenaan tikt vallen de blaadjes er met bosjes af. Het duurt dus niet lang meer voordat de hele struik kaal is om vervolgens in het voorjaar weer fris opnieuw te beginnen.

dinsdag 27 oktober 2015

Lief en Leed...

Met de nieuwe hennetjes gaat het steeds beter, de pootjes zijn nog niet beter maar ze lopen nu wel mee over het veld en worden goed verzorgt door Gandalf de Haan. Hij is erg galant en op het filmpje is te zien hoe hij zijn nieuwe dames paait. Hij laat ze trots zien dat hij iets lekkers voor ze heeft gevonden, erg grappig hoe hij dan onbeweeglijk blijft staan en het eten uit zijn snavel laat pikken.

maandag 26 oktober 2015

Heet van de naald...

Zit het Lieveheersbeestje hier in een Spar, Den of Lariks? Met het volgende ezelsbruggetje is het een makkie:
S van Spar staat voor Solo ( één naald).
D van Den staat voor Duo ( twee naalden ).
L van Lariks staat voor Legio ( veel naalden).


zondag 25 oktober 2015

Zielepootjes...


Sinds kort hebben we er 5 kippen bij van iemand die naar een rijtjeshuis in Amsterdam ging verhuizen en waar geen plaats voor hen was. Ze moesten duidelijk wennen en ik heb ze even met rust gelaten. Na een aantal dagen kwamen ze nog niet van hun plank af. Toen ben ik ze eens goed gaan bekijken. Misschien heeft de vorige eigenaar uit onwetendheid niet in de gaten gehad dat ze allemaal ernstige kalkpoten hebben. Net als onze Arie Haan destijds. De poten van de bruinzwarte kip waren zelfs op twee plaatsen tot bloedens toe ontstoken. Dat kan ook de reden zijn dat een van de witte kippen al een kootje mist. Ik heb ze Iverquantel drops gegeven tegen mijten, want kalkpoten wordt veroorzaakt door een graafmijt, die onder de schubben kruipt en daardoor grijzige verdikkingen en ontstekingen veroorzaaktop de poten. Over 14 dagen herhaal ik de druppels. Ook krijgen ze om de dag een desinfecterend / verzachtend voetenbadje met Dettol, waardoor de harde vuiligheid en bloedkorsten er af weken. Na het Dettolbad spray ik de poten in met desinfecterende blauwspray en smeer ik de poten helemaal dik in met vaseline zodat de mijten afgesloten worden van lucht. Het is een tijdrovend ritueel en het zal wel even duren voordat ze er van af zijn.... Maar ze zijn in goede handen!

zaterdag 24 oktober 2015

Daar aan de waterkant...

Het was te donker om goed te zien wat voor paddenstoelen dit zijn. Bovendien stonden ze laag in de berm en wilde ik niet riskeren dat ik met camera en al in de sloot zou belanden. Maar ik vond het een mooi plaatje, het lijkt wel of de kaboutertjes de schemerlamp al aan hadden gedaan binnen!

vrijdag 23 oktober 2015

In het oog...

Op zoek naar paddenstoelen in het bos leek deze prachtige Dagpauwoog mij plots aan te kijken. Ik werd er haast verlegen van. Wat een mooie kleuren hè! Deze vlinder is afgelopen zomer verpopt en zoekt nu als volwassen dier (imago) een vochtige koele plaats om in winterslaap te gaan. Ze halen vocht uit hun lijf, brengen hun spijsvertering tot een minimum terug en vormen een soort antivries in hun lichaam die hen beschermt tegen extreme kou. In het vroege voorjaar komt ie als één van de eerste vlinders weer te voorschijn om vervolgens zijn soortgenoten op te zoeken en te paren. De eitjes worden afgezet op de Brandnetelplant en de cyclus herhaalt zich.

donderdag 22 oktober 2015

Rood met witte stippen...

Jammer genoeg zijn er al veel paddenstoelen donkerbruin verkleurd en beschimmeld. Deze Vliegenzwam stond er gelukkig nog fris bij. Je ziet nog een paar witte stipjes want deze spoelen er na veel regen vaak snel af.

woensdag 21 oktober 2015

Voorzichtig...

Deze Gewone zwavelkop is een plaatjeszwam met olijfgroenige lamellen. Deze is makkelijk te verwisselen met de eetbare Dennen-zwavelkop die rookgrijze lamellen heeft. Maar pas op: het verschil zit niet alléén in de kleur van de lamellen. Een veel belangrijker en niet te verwaarlozen detail is: Deze Gewone Zwavelkop is giftig!

dinsdag 20 oktober 2015

Lichtpuntje...


Het is saai en grauw vanmorgen en ik loop in mezelf te mokken dat er niet veel te fotograferen valt. Zelfs de spinnen zitten er een beetje chagrijnig bij, daar heb ik ook geen zin in. Maar dan kom ik de Herfstviolen tegen in mijn tuin. Gelukkig zijn ze niet zo negatief zoals ik ze op de eerste foto heb neergezet, dat was meer om mijn eigen gevoel weer te geven. Ze staan er juist fris, opgewekt en kleurig bij. Ik ben meteen weer vrolijk!

maandag 19 oktober 2015

Kop van J...

Wellicht zal een aantal bloglezers uit Drimmelen dit beeld herkennen. Het is het hoofd van 'Oos Jaas'. Het gehele beeld staat op het Raadhuisplein in Made. De kunstenaar is Niek van Leest (1930 -2012). Oos Jaas staat te boek als 'het beeld van een dame op wie Made trots is'. Het beeld is ontworpen naar de Madese Johanna (Jans) van Zwol (geb. 1855), jarenlang caféhoudster in de straat waar nu haar bronzen beeltenis prijkt. Haar man was net als vele arbeiders alleen in het weekend thuis, waardoor op vrouwen als Jans van Zwol de zware taak rustte niet alleen een groot gezin groot te brengen, maar ook het sociaal verkeer in het dorp in goede banen te leiden. Oos Jaas is al jaren verbonden met het Mayse carnaval. Ze is hét symbool van de Mayenèrs.

zondag 18 oktober 2015

Een goed begin...

Vanmorgen vroeg scheen het najaarszonnetje prachtig op de herfstbladeren van de oude Beuk, maar helaas was dat maar van korte duur. De rest van de dag zag er echter triest en grauw uit... Het halve werk van de weergoden!

zaterdag 17 oktober 2015

Achter de tralies...

 
 


 
Na een tijdje de spreekwoordelijke kat uit de boom te hebben gekeken, durfde het Koolmeesje wat dichterbij te komen en niet lang daarna volgde het Pimpelmeesje ook. Dat is handig: een voederkooitje waar de kleine vogeltjes nooit achter het net vissen want de grote Kauwen, Kraaien en brutale Gaaien passen er niet door. Lekker puh!

vrijdag 16 oktober 2015

Lang zal ze leven...

Vroeger zei men dat één jaar in een kattenleven gelijk stond aan 7 mensenjaren. Men is echter teruggekomen op deze theorie. Tegen de tijd dat de kat 2 jaar wordt, kan een kat gelijk gesteld worden met een persoon van 24 jaar oud. Daarna kan er voor elk kattenjaar 4 mensenjaren bijgeteld worden. Neem nu mijn Maine Coon dame Oh what a Girl Free ( a.k.a. Girly) van Cattery Free. Ze is van de week 8 jaar geworden. Reken nu eens mee: Kattenjaar 1 en 2 = 24 mensenjaren. Kattenjaar 3 - 4 - 5 -6 -7 - 8 x 4 = 24 mensenjaren. Totaal kom je dan op 48 jaar mensenjaren.
Een respectabele leeftijd maar helaas blijf ik nog steeds de oudste kattenkop in huis!



donderdag 15 oktober 2015

Kleine boodschap...

Als het web klaar is, gaat de Kruisspin er in hangen met de kop naar benden. Bij regen, nachtvorst of gevaar schuilt de spin in de bladeren of bijvoorbeeld in het gleufje van het raamkozijn, maar vanuit het centrum van het web blijft de spin áltijd verbonden met zijn web door middel van de telegraafdraad. Deze is dikker dan de webdraden en reageert bij trillingen. Zodra er dus een insect het web invliegt, ontvangt de Kruisspin een telegrammetje: 'Prooi gearriveerd!

woensdag 14 oktober 2015

Op het randje...

Niet de allerbeste foto maar ik vond het wel leuk om te laten zien hoe eigengereid Kauwen kunnen zijn. Ondanks dat de openingen van de kerk uit voorzorg zijn dichtgemaakt met gaas, heeft 't hen er niet van weerhouden om hun liefdesnestje tóch daar te bouwen. Ik weet niet of dit de ouders of de jongen zijn, maar vasthoudend zijn ze zeker!

dinsdag 13 oktober 2015

Ze kunnen de boom in...

De Zuidelijke Boomsprinkhaan heeft amper vleugels en daarom duidelijk te onderscheiden van de Boomsprinkhaan die wel gevleugeld is. Je ziet ze vooral in deze tijd van het jaar en je kan ze tot eind december tegenkomen. Wél goed kijken want ze zijn maar 11 tot 16 mm groot. Ze worden aangetrokken door de verlichting en zoeken voedsel en warmte in gebouwen, op auto's en ramen. Als je een uurtje na schemering met een zaklamp gaat kijken op onverlichte bomen met ruwe schors, dan heb je grote kans om te zien hoe een aantal van deze sprinkhaanvrouwtjes hun eitjes afzetten op de stam. Daarna zoeken ze het hogerop en kruipen de takken in.

maandag 12 oktober 2015

Nachtelijke ontmoeting...

Van de week het Steenuiltje gespot en gisteren laat op de avond liet de Kerkuil zich ook weer eens zien!
Ik word elke keer weer blij van zo'n weerzien. Het blijft een geweldige ervaring!

zondag 11 oktober 2015

Spring uit t riet...

 
De Groene rietcicade is maar 6 tot 9 mm lang en behoort dan ook tot de dwergcicaden. Kort nadat de ouderdieren hun eitjes op de riettengels hebben afgezet sterven ze. De vrouwtjes (foto 1) hebben grasgroene dekvleugels. Bij de mannetjes (foto 2) zijn de dekvleugels blauwgroen tot soms blauwzwart. Deze tweede foto is niet met de macrolens gemaakt en dus iets minder duidelijk maar ik wilde het verschil toch even laten zien. Ze zijn lastig om te fotograferen: ieniemienie klein, zitten amper stil en vliegen ver weg na een sprong.

zaterdag 10 oktober 2015

Dat scheelt een jas...

Ondanks dat het zonnetje heerlijk scheen vandaag, voelde je in de namiddag goed dat het zomerseizoen echt voorbij is. De schaapjes hadden er weinig last van, en graasden rustig verder onder de laatste zonnestralen. Toevallig heb ik vandaag mijn winterjas naar de stomerij gebracht maar zij hebben hun dikke jas al aan!

vrijdag 9 oktober 2015

1e lustrum...

Onze Bickel is vandaag jarig! 5 jaar geleden werd deze knul geboren bij Van Prinsenboxers. Nog steeds is het een heerlijke enthousiaste vrolijke boxer. Ik hoop dat hij nog heel lang en gezond bij ons mag blijven.

donderdag 8 oktober 2015

Incognito...

Op het eerste oog dacht ik dat er een Hoornaar in het houthok zat maar die hebben, zoals alle hommels en bijen vier vleugels. Omdat deze maar twee vleugels heeft, moest het wel de Hoornaarzweefvlieg zijn. Dieren kunnen je goed voor de gek houden met hun op gevaarlijkere diersoorten lijkende imitaties (mimicry) en dat is natuurlijk ook hun bedoeling.
Deze zweefvlieg kan 2,5 centimeter groot worden. Dat is groter dan de meeste zweefvliegen en wordt daarom ook wel Stadsreus genoemd. De larven van de Hoornaarzweefvlieg leven op de bodem van een bewoond wespennest en eet daar stervende wespen en dode wespenlarven. Hij wordt er gedoogd want het Stadsreusje in wording doet er verder geen vlieg uh..wesp kwaad.

woensdag 7 oktober 2015

Speeltuin...

Vanavond zaten al mijn katten zeer geïnteresseerd met hun neuzen op de grond. Dat er regelmatig een muisje als speelgoedje gebruikt wordt, daar kijk ik al niet meer van op en meestal kom ik er ook te laat achter helaas....
Maar dit was anders: af en toe durfde er eentje een pootje uit te steken om een reactie te ontlokken en dat lukte: het diertje lag op z'n rug liggen en maakte rare schokbewegingen. Toen heb ik toch maar even ingegrepen en heb ik het bange diertje ergens veilig neergezet waar de poezels niet kunnen komen. Gelukkig wandelde hij ongedeerd weg. Het is de Kleine Watersalamander. Ze zitten vaker hier in de tuin. Door zijn naam wordt je een beetje op het verkeerde been gezet, want dit Salamandertje zit eigenlijk alleen in het broedseizoen in het water. De rest van het jaar is ie op het land te vinden.

dinsdag 6 oktober 2015

Op de rails...

Ik vond op internet een grappig kinderliedje dat betrekking heeft op de eerste spoorlijn die in 1839 van Amsterdam naar Haarlem reed. Ik kan me zo voorstellen dat de boeren hier ook zo gereageerd hebben toen dit spoor in de Zonzeelse polder werd aangelegd:

 Men had eerst netjes rails gelegd door bossen en door weiden
 zodat daar na verloop van tijd de eerste trein kon rijden
 en toen die trein van start ging met gesis en veel gestamp
 stond er een boer te kijken en die riep: dit wordt een ramp


 Wat moet je met zo'n monster, t is toch niet te geloven
 hij maakt een helse herrie en spuit zwarte rook van boven
 een trekpaard is toch goed genoeg, dus doe dat ding nou weg
 mijn koeien raken nog van slag
 mijn kippen van de leg!


 De één riep: 't is vooruitgang - écht dat noem ik nog eens boffen
 een ander riep: het is een ramp zo'n ding kan zo ontploffen
 toch werd de trein succesvol en er kwamen er steeds meer
 maar zag die boer ze rijden, ja, dan mompelde hij weer...


 De trein bleek reuze handig en je kon voor lage prijzen
 van alles transporteren of gewoon eens lekker reizen
 nu zie je heel veel treinen en ze rijden af en aan
 en niemand zal nog roepen als hij weer een trein ziet gaan...


Tekst : Ron Schröder & Marianne Busser
Muziek: Majel Lustenhouwer
klik hier om te beluisteren

maandag 5 oktober 2015

Keileuk...





Gisteravond zat het Steenuiltje weer voor de derde keer deze week in de oude beuk in de buurt van onze steenuilen-nestkast. Deze is zover wij weten nog steeds 'onbe-uild'. Misschien moet ik iets aan de inrichting doen: een lekker muizenvelletje op de grond, een kikkerbeeldje aan de muur of een kussentje gevuld met vogelveertjes...
Ach nee ik hoef geen steentje bij te dragen, het komt vast goed. We houden de moed erin!

zondag 4 oktober 2015

Tot op de bodem...

Vandaag is het dierendag dus ook bodemdierendag. Het jaar 2015 is uitgeroepen tot jaar van de bodem. Wist je dat in één handje grond meer bodembewoners zitten dan het totaal aantal mensen op aarde? De vraag van het Nederlands Instituut voor Ecologie was dan ook om eens lekker in de grond te wroeten en te noteren wat je zoal tegenkomt. Als je er meer over wilt weten klik dan hier. Deze kennen we allemaal: de Pissebed. Til maar een stuk hout of een steen op en dikke kans dat je een hele familie tegenkomt. Ze hebben vocht nodig om te overleven en met z'n allen dicht bij elkaar blijf het langer vochtig dan alleen. De Pissebed is oorspronkelijk een zeedier en familie van de kreeftachtigen. Het is dus géén insect. Eenmaal volwassen hebben ze een donkergrijs hard pantser. Dit exemplaar is nog jong en moet om de drie weken vervellen omdat hij dan uit zijn 'jasje' groeit. Dat vervellen gaat in twee stappen. Eerst laat het achterste deel van het oude pantser los maar omdat het onderliggende nieuwe pantser nog zacht en week is, blijft het voorste gedeelte nog even zitten. Na een paar dagen is het nieuwe pantser hard genoeg en kan het voorste deel ook afvallen. Op deze manier heeft de Pissebed altijd één harde kant ter bescherming.

zaterdag 3 oktober 2015

Gewonnen...

Vandaag was het landelijke vogelteldag en op nummer één stond de Spreeuw met maar liefst 50.990 waarnemingen!
Dit was een makkie: zeven stuks op rij. Ze zaten er wel een beetje uitgeteld bij...

vrijdag 2 oktober 2015

Kijken en bekeken worden...

Onze grote oude beuk is een geweldige ontmoetingsplaats voor allerlei vogeltjes. Helaas heeft ie wel een aantal dode takken maar we hopen dat ie het nog lang volhoudt. De grote Bonte Specht bijvoorbeeld, is één van de vaste bezoekers. Zo'n kale tak is niet een goede uitkijkpost, je staat zelf ook meteen in de kijker!

donderdag 1 oktober 2015

Last but not least...

 
 
De Late Guldenroede dankt zijn naam aan de rechte stengel en de goudgele bloemen die tot in oktober bloeien. Dat woordje 'late' is een beetje misleidend. De twee andere soorten: de Echte en Canadese Guldenroede bloeien namelijk ook zolang door. Ik heb opgezocht dat deze plant houdt van voedselrijke grond waar bodemverstoring heeft plaatsgevonden zoals braakliggende- en bouwterreinen, industriegebied en spoorbermen. Ruderale vegetatie is de aanduiding voor een biotoop dat gekenmerkt wordt door menselijke verstoring doordat er materiaal zoals puin of stenen is toegevoegd en dat een grote hoeveelheid voedingsstoffen bevat, met name stikstof. De beschrijving klopt precies met de locatie waar ik deze foto heb gemaakt. Het leegstaande stukje bouwgrond hier achter ons staat inderdaad vol met de gouden bezems, zoals ze ook wel worden genoemd. Omdat de Late Guldenroede nog zo lang in de nazomer nectar afgeeft wordt ie veelvuldig bezocht doorbijen, hommels en vliegen en vlinders.