Er even tussenuit piepen...

Brains en ik wandelen graag in de berm langs het spoor richting Zevenbergschen Hoek. Het is erg heerlijk rustig. Je komt er niemand tegen, alleen zo nu en dan de werknemers van de boomgaard en dan zwaaien we vriendelijk naar elkaar. Binnenkort zal ik eens wat meer foto's plaatsen van dit heerlijke plekje. Er komt sporadisch een trage goederentrein voorbij die al van verre toetert, dus het is veilig. De Graspiepers die hier regelmatig op en langs de spoorrails vertoeven weten dat ook! 

Brutale vlerk...

 

Zo af en toe komt er een Blauwe reiger overvliegen om te kijken of er nog wat te halen valt in onze kleine vijver. Bij Blauwe reigers er is geen sprake van seksuele dimorfie (dus je ziet amper verschil tussen mannetje en vrouwtje). Deze keer landde hij of zij op de schutting met goed zicht over de tuin. Met hun lengte die kan oplopen van 80 -102 cm valt dat wel op vanuit de huiskamer. Ik ben stiekem naar buiten geslopen om wat foto's te maken en toen heb ik luidkeels gevraagd om te vertrekken. Diezelfde middag tijdens mijn wandeling in de polder, streek er een Blauwe reiger stoer voor me neer in het grasland. Alsof ie wilde zeggen: Ik ben niet alleen lang maar ook nog breed! Dat klopt ook want hun spanwijdte kan variëren van 110-145 cm.

Het oog wilt ook wat..

De Slobeend behoort tot de Grondeleenden. Deze groep eenden onderscheiden zich van anderen doordat ze hun voedsel meestal aan het oppervlak van ondiep water zoeken of daaronder, door middel van grondelen: daarbij steekt het achterlichaam rechtop uit het water en bevinden kop en hals zich onder water. Duiken doen ze weinig. Ze vliegen moeiteloos zonder aanloop uit het water op. Dat heb ik toevallig op de foto gezet. Zo zie je ook goed de kleurenpracht van zijn groene kop, witte borst, roodbruine flanken en lichtblauwe voorvleugels. Enne....heb je die geweldig mooie felgele ogen gezien?! 

 

Badgast...

De Aalscholver lijkt zwart maar is eigenlijk diep bronsgroen. Aan elk veertje van zijn bovenvleugel zit een klein zwart randje waardoor het geschubde effect ontstaat. Je ziet ze vaak zitten op een paaltje met uitgestrekte vleugels. Dit komt omdat hun vleugels, in tegenstelling tot andere watervogels, geen beschermende en waterafstotende vetlaag hebben. Dus elke keer als zij het water ingaan moeten zij zich daarna weer laten opdrogen om te kunnen vliegen. Misschien kan ik de volgende keer een handdoekje meenemen voor ze!

Lievelings...

De Staartmees is één van mijn lievelingsvogeltjes want deze wollige zachtroze bolletjes zien er zo schattig uit. Je ziet ook duidelijk waarom ze zo heten. De Staartmees is de énige Nederlandse vogel waarvan de staart langer is dan de rest van het lichaam. De vrouwtjes passen daardoor niet goed in het zachte maar krappe nest. Ze moeten dan ook broeden met een gekromde staart! Wat was ik blij dat ze even een tussenstopje maakten in onze tuin. Helaas moest ik wel door het raam fotograferen maar ik ben blij met het resultaat!