welkom


Welkom!
Via deze blog neem ik jullie mee door de lens van mijn camera.
Als je goed om je heen kijkt, is er veel moois te zien…

Het zijn vaak de kleine dingen die mij inspireren, verbazen,
verwonderen en waarvan ik geniet!


Door op de foto's te klikken, krijg je een groter formaat. Als je wilt kan je een reactie achterlaten onder de berichten.
Wil je op de hoogte blijven van nieuw geplaatste berichten? Vul dan rechts bij FOLLOW BY EMAIL je emailadres in.
Wil je één van mijn foto's gebruiken? Stuur me dan een berichtje voor de voorwaarden i.v.m. auteursrecht.

donderdag 31 december 2015

Oudjaar...

De regels voor het vuurwerk zijn dit jaar wat aangescherpt. In plaats van tien uur 's morgens mag je nu pas officieel om 18.00 beginnen met afsteken. Ik moet zeggen dat het inderdaad reuze meeviel vandaag, maar nu begint het al wel wat meer te knallen buiten. Onze katten zitten veilig in het washok en kruipen ver weg in een hoekje onder de kast. Bickel vind vuurwerk helemaal niks! Het eerste jaar was zo zielig dat we hem sindsdien elk jaar op een verantwoorde manier een kalmerend middel van de dierenarts geven. Twee dagen voor oudjaar moeten we beginnen met 2 x daags een lage dosering en op 31 december 3 x een hogere dosering. Hij wordt er heerlijk relaxed van, maar gaat niet onder zeil. In plaats van bang te zitten bibberen, probeert ie om middernacht zelfs heel stoer te blaffen. Zijn staart zit niet tussen zijn poten maar gaat, net als een vuurpijl, rechtop de lucht in. Fijne veilige jaarwisseling allemaal!

dinsdag 29 december 2015

Groene longen in de grote stad...

  
Elk jaar gaan we in onze vrije week tussen kerst en oud/nieuw een dagje naar Rotterdam om te shoppen en zoals altijd parkeren we ook vandaag onze auto in de Thornico Building garage. Vandaag stonden we op de 13e verdieping en daar zaten deze twee duifjes gezellig van het uitzicht te genieten. Deze parkeergarage heeft de grootste groene gevel van Europa: Maar liefst 5200 m2 gevel en dak zijn beplant met 1600 klimplanten. Dit zorgt voor evenveel fijnstof-filtering en zuurstofafgifte als 250 volwassen bomen. Het regenwater wordt opgevangen en hergebruikt voor de beplanting. Bovendien heeft het dak van het aangrenzende kantoorpand een groen dak van Sedum (vetkruid ) met daarop 3 bijenvolken. Dat zijn zo'n 130.000 bijen op 45 meter hoogte. Ze hebben er zelfs een Imker voor in dienst. Ik zeg: goed bezig!

vrijdag 25 december 2015

Kerstwens...

Dit jaar geen sneeuwwitte creatie
Kerst en geel, een vreemde combinatie
Ondanks deze onwinterse kleur
Staat het nieuwe jaar al bijna voor de deur
Mijn kerstwens voor jullie is zoals altijd
Veel liefde warmte en gezelligheid!




woensdag 23 december 2015

Eten en gegeten worden...

 
 
 
 
Eerder deze maand hadden we al bezoek van mevrouw Sperwer die op het dak van ons schuurtje zat. Nu heeft ook haar man ontdekt dat in onze tuin de vogeltjes gevoerd worden en dat betekent automatisch: voer voor de Sperwers! Deze Sperwerman zat gister in de schemering recht voor ons raam in de leilinde en vandaag op de schutting met goed uitzicht op de voersilo. We waren getuige van een onverwachtse snelle aanval op de mussen die zich net te goed deden aan de zaden en zonnepitten. Deze keer zonder resultaat: helaas voor de Sperwer en gelukkig voor de musjes, maar ik denk wel dat het niet bij deze poging zal blijven. Waarschijnlijk hebben we er een regelmatige tuinbezoeker bij hebben gekregen nu...

donderdag 17 december 2015

Groen als gras...

Het is rare gewaarwording als je in december twijfelt of je het gras nog eens moet maaien. Deze temperaturen zijn we niet gewend in deze tijd van het jaar: 15 graden! Er zit geen blad meer aan de bomen, maar dat is dan ook het enige verschil met een voorjaarsdag. Maar de Groenling... die blijft gewoon zichzelf: zo groen als gras!

zaterdag 12 december 2015

Vreemde vogels...

Tijdens een rustige wandeling in de polder werden de honderden foeragerende ganzen, en wij dus ook, plots opgeschrikt door een groot aantal helikopters. Paniek alom! Later hoorde ik op het nieuws dat ze op weg bleken te zijn naar Rotterdam. Ze zouden daar gaan deelnemen aan het luchtdefilé ter gelegenheid van het 350-jarig bestaan van het Korps Mariniers.

donderdag 10 december 2015

De vogel is gevlogen...



De sloten worden weer uitgebaggerd en de Reigers weten dat precies! Net zoals je vaak achter een trekker op het land grote aantallen Meeuwen ziet vliegen, zaten hier welgeteld 11 Reigers in en langs de sloot te azen op een visje dat samen met de bagger de kant op geschept wordt. En het gekke is: de bestuurder van de machine stapt regelmatig uit en loopt dan de slootkant te inspecteren: geen Reiger die er van opkijkt of wegvliegt. Maar als ik éven stop met mijn kleine autootje om een foto te maken, zijn ze bijna allemaal

dinsdag 8 december 2015

Kiekeboe...

Ik werd stiekem begluurd in de polder! Zoals altijd liep ik een beetje rond te kijken, op zoek naar een vogeltje of iets anders leuks om te fotograferen. Dit katje zat verscholen achter de spoorrail naar mij te staren. Toen ik dat in de smiezen kreeg maakte ik natuurlijk snel een kiekje: Klik.. en weg was het koppie! Toen ik een paar meter verder liep en achterom keek, zat ie weer omhoog om vervolgens meteen weer weg te duiken. Leuk spelletje!

maandag 7 december 2015

Uit de hoogte...

Een paar dagen geleden heb ik de Grote Zilverreiger ook gefotografeerd. Toen stond hij nog met beide benen op de grond in een polderpaadje. Vanmiddag verraste hij me echter door plots op te doemen in de top van de boom recht voor me. Ik had hem zo mooi in beeld dat ie voor de 2e keer deze week op mijn blog mag. Als ie nu maar niet tè hoogmoedig wordt van al die media-aandacht...

zondag 6 december 2015

Cadeautje...

Het IJsvogeltje stond nog steeds op mijn verlanglijstje om nog eens goed te kunnen vereeuwigen. Ik zie 'm al wel eens vaker vluchtig in de polder en ook heb ik enkele uren in de tuin bij Ronald gezeten voor een foto. Deze keer was het totaal onverwacht. We reden gisteren door de Biesbosch in Werkendam toen ik plots in een blauwe flits iets zag zitten op een paaltje.
Ja hoor, het was een IJsvogel! Fijn hè, tóch nog een verrassing op 5 december!

zaterdag 5 december 2015

Zachtjes gaan de...

Duizend voe-oe-tjes... Maar niet heus! Een volwassen Gewone Duizendpoot heeft 15 paar poten. Ze worden geboren met slechts 7 paar poten. Bij elke vervelling, die nodig is om te groeien, krijgen ze er één segment met 2 pootjes bij. Soms ontbreekt er weleens een pootje zoals je op deze foto goed kan zien. Duizendpoten kunnen niet veel zien en vertrouwen voor 100 % op de tastfunctie van hun lange antennes. Helaas mist deze 29-poot ook nog één van die antennes.




vrijdag 4 december 2015

Niet afgezaagd...

'Ik heb 't wel gehad, alwéér op de foto? No way!' Dat dacht deze Grote Zaagbek vrouw misschien wel want ze zwom snel weg. Haar belangrijkste kenmerk, de smalle snavel met gezaagde randjes, kon er wél op krijgen. Het is een echte wintergast. Hoe kouder, hoe meer Grote Zaagbekken hier te zien zijn. Maar blijft het in Noord Europe zacht winterweer dan komen er weinig Grote Zaagbekken naar ons land. Ik heb er in ieder geval dit jaar al eentje gezien en wat mij betreft volgen er meer want het gaat me niet vervelen, het blijft leuk!

donderdag 3 december 2015

Op en van het padje...

In eerste instantie zag ik alleen de Grote Zilverreiger stoer in het midden van het landweggetje staan. Maar toen ik dichterbij door de lens keek zag ik meer figuranten op de achtergrond. Nog een zilverreiger die de oversteek maakt, een blauwe Reiger, een paar Grauwe Ganzen en als je goed kijkt zie je bij de 2e foto links op de achterste paal nog vaag een Buizerd zitten.

woensdag 2 december 2015

Verlanglijstje...

' Ik wil zon, zand, zee en zomer, zoals op deze strandbal die ik zojuist gevonden heb in de sloot'  Helaas Bickeltje, daar moeten we nog een paar maanden op wachten.
'Nah, dan bijt ik deze illusie ook maar meteen kapot...'

dinsdag 1 december 2015

Beter iets dan niets...

In deze periode van het jaar en met dit snertweer valt er jammer genoeg niet veel te fotograferen. Het was daarom een aangename verrassing dat dit Sperwervrouwtje een bezoekje bracht aan onze tuin. Van achter het glas heb ik er snel een (onscherp) kiekje van kunnen maken. Zij was net als ik op zoek naar vogeltjes!

maandag 30 november 2015

Trippel trappel trippel trap...

Tussen ons weilandje en het achterliggende pad staat een hekje van zo'n 3 meter breed. Daar over heen hupte dit schattige Roodborstje. Hij ging héél snel van links naar rechts heen en weer. Het was een grappig gezicht. Toen Bickel en ik dichterbij kwamen bleef ie plots staan, alsof hij zich betrapt voelde en toen... Foetsie weg!

zondag 29 november 2015

Mandje vol lekkers...

Het wordt zo langzaamaan weer tijd om de vogeltjes een handje te helpen met hun voedselvoorziening. Dus hangen er weer nootjes, zonnepitten en gemengd voer in onze tuin. Er wordt gretig gebruik van gemaakt en al die gezellige bedrijvigheid is leuk om naar te kijken!

zaterdag 28 november 2015

Weer of geen weer...

Niets zo veranderlijk als een vrouw zegt men, maar het weer kan er ook wat van zeg! Vanmorgen vloog deze Zilvermeeuw nog boven mijn hoofd tegen een straalblauwe lucht maar later op de dag was het weer bar en boos!

vrijdag 27 november 2015

Even goede vrienden...

Dit is de derde winter op rij dat ik deze Zwarte Zwaan zie te midden van de groep witte Zwanen die hier in de polder komen foerageren. Frank Boeijen zong het al in 1984: Denk niet wit... Denk niet zwart... Denk niet zwart-wit... Maar in de kleur van je hart!

donderdag 26 november 2015

Hap slik weg...

Deze Merel doet zich te goed aan de rode bessen in de tuin van de overburen. De één na de andere wordt opgesmikkeld, het gaat maar door...Uit de muur uh boom eten: Birds Fast Food!

woensdag 25 november 2015

The bodyguards...

Na het broedseizoen zie je dat de Meerkoeten zich in groepen verzamelen. Vooral in de winter is dat handig: ze kunnen elkaar sneller waarschuwen tegen roofdieren en op open water houden ze met z'n allen het wak open. Maar vooralsnog is dit groepje nog maar klein, dus denk ik dat ze bescherming zoeken bij het Zwanenpaar. Ze zwemmen er namelijk constant bij in de buurt.

dinsdag 24 november 2015

Ontslakken...


De Zanglijster is iets kleiner dan de Grote Lijster. Ze hebben allebei een gespikkelde borst maar de vlekjes bij de Kleine Lijster zien er uit als kleine speerpuntjes, terwijl zijn grote broer ronde vlekjes heeft. Nu zie je dus meteen wie er hier op de foto staat. Als je ergens een hoopje lege slakkenhuisjes ziet liggen, kan je er donder op zeggen dat er ergens een Zanglijster heeft zitten smikkelen. Ze gebruiken een steen om de slakkenhuizen kapot te slaan. Hebben ze eenmaal een goede steen of kei gevonden om als gereedschap te gebruiken, dan onthouden ze de plek en keren dan steeds weer op deze lijstersmidse terug. 

maandag 23 november 2015

Vliegen en laten vliegen...

Het is momenteel een drukte van jewelste in de Zonzeelse polder. De weilanden zitten vol met Kolganzen. Het zijn wintergasten die hier komen foerageren. Ze kwebbelen wat af samen en als er eentje opvliegt, omdat ie denkt dat er gevaar is, dan gaan ze meteen allemaal de lucht in.
Zie je ook dat de achterste Kolgans in het midden er ook létterlijk eentje laat vliegen?

 

 

zondag 22 november 2015

Koelbloedig...

Onze Griekse landschildpadjes gaan één dezer dagen hun eerste winterslaap houden. Over een paar dagen zijn ze er klaar voor. We zijn nu langzaam aan 't afbouwen wat temperatuur, daglicht en eten betreft. Ook hebben ze een lauw badje gehad om te ontlasten zodat ze met leeg darmstelsel de extra koelkast in het tuinhuisje ingaan. Ja, je leest het goed, de koelkast.
Het beste is namelijk om de schildpadden in een constante temperatuur van 6 à 8 graden te laten slapen. Dus zet ik ze in een Curverboxje met gaten erin voor de isolatie, in een dikke laag Cocopeat-plantenaarde en daar bovenop een laag eikenblad. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel een beetje eng vind en ik hoop dat ze straks weer gezond en levendig te voorschijn komen.
Truste schildpadjes, tot over een maand of twee !

zaterdag 21 november 2015

Als je haar maar goed zit...

Vandaag ben ik, naar volle tevredenheid, sinds lange tijd weer eens naar de kapper geweest. Maar ik kwam er vanmiddag eentje tegen in de polder die ook wel een eens bezoekje zou kunnen gebruiken!

vrijdag 20 november 2015

Uitgeput...

Hier worden de kegeltjes van de Elzenproppen uitgepluisd door een Puttertje. Ze waren met een hele groep maar ze zijn best wel schrikachtig dus het was niet makkelijk om ze op de foto te krijgen. Ze vlogen stééds maar weer nét voor me uit naar de volgende boom. Ik bleef maar achter ze aan lopen totdat ik er moe van was, dus met dit resultaat moeten we het doen!

donderdag 19 november 2015

Hoog van de toren geblazen...

 
Voor de tweede keer deze week wat foto's van de Torenvalk. Dat mag de pret niet drukken want het is een prachtig roofvogeltje. Dit vrouwtje heeft haar vaste plek in de polder om te jagen.
Ze hing boven het weiland te bidden en het koste haar zichtbaar moeite om stil te hangen. Toen ik mijn camera wilde pakken vloog ze net in de boom in waar ik vlakbij stond, Ze zat bovenin op het puntje van een afgestorven tak en zoals je aan haar verenkleed kan zien werd ze flink door elkaar geschud door de harde wind. Daarom zocht ze daarna een stabielere positie op een takje lager.

woensdag 18 november 2015

De wind waait uit een andere hoek...

 



Vanmiddag wandelde ik met Bickel in de polder. Het was stil, amper een vogeltje te bekennen en ik liep een beetje in gedachten. Dat doe ik al sinds het drama afgelopen vrijdag in Parijs plaatsvond. Moeilijk om aan iets anders te denken en open te staan voor de kleine mooie dingen die nu zo weinig betekenis lijken te hebben. Het stormt buiten en het stormt in mij, van woede en onmacht. Maar toen zag ik dat de zon achter me het wuivende ruisende riet voorzag van prachtige kleuren en ik besefte dat er altijd íets de moeite waard blijft om van te genieten. Dat pakt niemand ons af. Ik herpakte ik mezelf en mijn camera en reken op betere tijden!

dinsdag 17 november 2015

En de winnaar is...

De Grutto is bij de verkiezing van  de Vogelbescherming en Vroege vogels met bijna een kwart van de stemmen gekozen tot Nationale vogel van Nederland en heeft nu zelfs een eigen watermerk gemaakt door kunstenaar Erik van Ommen. Chique hoor!
 

maandag 16 november 2015

Mais noot vis...

 
 
Kraaien zijn intelligente vogels. Ze hebben een uitstekend geheugen, gebruiken gereedschap en kunnen met elkaar communiceren. Ze hebben een hoge concentratie en een mentale flexibiliteit. Onderzoek door gedragsbiologen, die Kraaien ook wel 'de gevederde Primaten' noemen, wijst uit dat de Kraai een raadsel eerst goed analyseert voor dat hij het oplost om zijn beloning in de vorm van een lekkernij te kunnen bemachtigen.

zondag 15 november 2015

J’écris ton nom...

Vandaag zag ik op de Facebook pagina van Alliance Française Breda, waar ik Franse les volg, het prachtige gedicht van Paul Eluard. Het gedicht werd door vliegtuigen van de RAF in duizendvoud uitgestrooid boven bezet Frankrijk. Een poëtische regen van troost & hoop. Het gaat over datgene dat tot op de dag van vandaag nog steeds ons grootste goed is...Vrijheid!

Als je hier klikt hoor je het voorgedragen door de franse artiest Monsieur DK

LIBERTÉ
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige...
J’écris ton nom


Sur toutes les pages lues
Sur toutes les pages blanches
Pierre sang papier ou cendre
J’écris ton nom

Sur les images dorées
Sur les armes des guerriers
Sur la couronne des rois
J’écris ton nom

Sur la jungle et le désert
Sur les nids sur les genêts
Sur l’écho de mon enfance
J’écris ton nom

Sur les merveilles des nuits
Sur le pain blanc des journées
Sur les saisons fiancées
J’écris ton nom

Sur tous mes chiffons d’azur
Sur l’étang soleil moisi
Sur le lac lune vivante
J’écris ton nom

Sur les champs sur l’horizon
Sur les ailes des oiseaux
Et sur le moulin des ombres
J’écris ton nom

Sur chaque bouffée d’aurore
Sur la mer sur les bateaux
Sur la montagne démente
J’écris ton nom

Sur la mousse des nuages
Sur les sueurs de l’orage
Sur la pluie épaisse et fade
J’écris ton nom

Sur les formes scintillantes
Sur les cloches des couleurs
Sur la vérité physique
J’écris ton nom

Sur les sentiers éveillés
Sur les routes déployées
Sur les places qui débordent
J’écris ton nom

Sur la lampe qui s’allume
Sur la lampe qui s’éteint
Sur mes maisons réunies
J’écris ton nom

Sur le fruit coupé en deux
Du miroir et de ma chambre
Sur mon lit coquille vide
J’écris ton nom

Sur mon chien gourmand et tendre
Sur ses oreilles dressées
Sur sa patte maladroite
J’écris ton nom

Sur le tremplin de ma porte
Sur les objets familiers
Sur le flot du feu béni
J’écris ton nom

Sur toute chair accordée
Sur le front de mes amis
Sur chaque main qui se tend
J’écris ton nom

Sur la vitre des surprises
Sur les lèvres attentives
Bien au-dessus du silence
J’écris ton nom

Sur mes refuges détruits
Sur mes phares écroulés
Sur les murs de mon ennui
J’écris ton nom

Sur l’absence sans désir
Sur la solitude nue
Sur les marches de la mort
J’écris ton nom

Sur la santé revenue
Sur le risque disparu
Sur l’espoir sans souvenir
J’écris ton nom

Et par le pouvoir d’un mot
Je recommence ma vie
Je suis né pour te connaître
Pour te nommer
Liberté.

Paul Eluard
 

zaterdag 14 november 2015

Stad der liefde…




Toevallig heb ik afgelopen donderdagavond gebeld met de Nederlandse verhuurder van het prachtige appartementje Hemelsoet in hartje Parijs, waar we in 2009 verbleven en we wilden dit graag gaan herbeleven. Deze foto’s heb ik destijds genomen op een zwoele avond vanuit ons appartement. Het straatje lijkt veel op de beelden die vandaag zag van de mensen die achter uit het theater Bataclan wegrenden. Ik wist toen nog niet dat die donkere wolken als een zwaard van Damocles boven ons aller hoofd hingen....
Zes jaar geleden hebben Henk en ik een ontzettend leuke romantische midweek beleefd in Parijs. Alles was liefde. Wij, de mensen, de stad ademt het uit! We hebben niets anders dan gelachen en genoten. Op 14 juli hebben we buiten op Place de l'Odéon samen met een heleboel Fransen én een aantal blikken bier het begin van de Franse revolutie gevierd. We verstonden ze niet maar het was gebroederlijk in vrijheid en gelijkheid: Liberté, égalité, fraternité. Het was geweldig en om nooit te vergeten. Maar gaat het ooit nog zo zijn? De wereld is zo veranderd en dat maakt me verdrietig.
Geloof
Onschuldigen mensen worden vermoord uit naam van een godsdienst?
Hoop en liefde...
Alleen daarmee kunnen we het doen!