Voor ieder wat wils...

 

De schapen doen zich er te goed aan de wortel-en bietenresten die de boer in stroken heeft uitgestrooid op de wei terwijl de Kauwen een graantje meepikken en parasieten te zoeken in de vacht van de schapen. Iedereen happy!

Kuifje...

Dit is nog een jonge blauwe Reiger. Dat zie ik aan de pluizige grijze hals en kuif. Volwassen exemplaren hebben een witte kop met een zwarte streep door het oog en zwarte veerkuif. De witte hals met zwarte lengte strepen. Er is geen verschil te zien tussen de geslachten.

Mooi wit...

Deze Grote Zilverreiger zat midden in het groen op z'n gemak zijn veren in de plooi te strijken. Niet écht onopvallend maar wel keurig in zijn zondagse pak !

Mooi rood...

Het voordeel van de herfst zijn de kale grijze takken. Dat zie je dat mooie rode borstje goed!

Winterkost...

Gelukkig zijn er hier en daar altijd wel wat eiwitrijke insecten te vinden voor het Winterkoninkje. Alhoewel zijn naam anders doet vermoeden, kan dit kleine vogeltje helemaal niet goed tegen de winterkou. Ze gaan dan met groepje bij elkaar zitten in bijvoorbeeld een holle boomstam. Dat verklaart zijn wetenschappelijke naam Troglodytes, wat holbewoner betekent.

Logee...

Toen ik vanmorgen naar de kippenren liep om de deur open te gaan zetten zag ik iets vreemds. Ze zaten ze allemaal beetje angstig op een kluitje in de hoek. Zélfs Gandalf de Haan zat in elkaar gedoken. Toen ik naderde zag ik wat er aan de hand was. Dit vinkenvrouwtje was gisteravond blijkbaar achtergebleven toen ik de deur had gesloten en was nu in paniek aan het rondfladderen zoekend naar een uitweg. Dat was zo opgelost: deur open en weg was ze! Watjes zijn 't, die kippen van mij...

Camouflage...

Dan zie je plots 4 Patrijzen op de kale akker struinen. Ze zijn bruin grijs gestreept met 
kastanjebruine strepen op de flanken. Hun smoeltje en keel is oranje. Dat is best opvallend maar toch vallen bijna niet op. Je oog moet er toevallig op vallen of je moet echt heel goed speuren.

17,5 week jong en onbezonnen...

 

Nu heb toch ff een dipje hoor.

Ik ben twee hoektanden verloren en ik kan ze nergens meer vinden..?

Er zitten nu twee dikke bobbels en het jeukt zó erg dat ik overal aan wil knauwen. 

Bovendien zijn m'n ogen door 't wisselen soms  zo rood doorlopen dat ik meer op een bloedhond dan een boxer lijk.... Maar dat is niet 't enige wat me dwars zit.

Ik probeer zo stoer mogelijk te doen, maar echt hard rennen... dat lukt me gewoon nog niet zo goed. Mijn poten (én mijn oren!) vliegen dan alle kanten uit behalve de goede. Vrouwtje zegt dat mijn proporties nog niet kloppen?? Ik ken dat woord helemaal niet!

Ik weet alleen dat ik mezelf een beetje onhandig voel als ik even lekker een sprintje wil trekken en ik word er nog moe van ook. Maar dan neem ik gewoon ff een time-out. Ik gooi m'n kontje gewoon op de grond en dan wacht ik totdat 't vrouwtje me weer heeft ingehaald.

Geluk bij een ongeluk...

Het gebeurt niet vaak dat ik een Kramsvogel in de tuin zie, dus neem ik voor deze keer genoegen met de niet al te beste foto's die ik snel heb kunnen maken. Kramsvogels zijn gek op appels en bessen van de vuurdoorn. En laat ik die nu allebei in de tuin hebben staan. Dat is een geluk voor ons alle twee. Bij mijn broer is er een Kramsvogel tegen het keukenraam gevlogen. Die had minder geluk helaas. Het arme beestje ligt nu in de vriezer zodat ik hem kan laten opzetten.

Aai Kraai...

 

Zwarte Kraaien zijn veel schuwer en veel moeilijker te benaderen dan bijvoorbeeld de Kauwen die brutaal genoeg zijn om je tuin te komen bezoeken. Deze Kraai kwam ik tegen tijdens een autoritje in de polder. Toen ik zachtjes 't raampje opendraaide en een foto maakte bleef hij zo braaf zitten dat ik hem bijna aan kon raken.

Een kerel van een Merel...

In september was er een uitbraak van het Usutu-virus dat veel Merels het leven heeft gekost. Ik heb zelf toen ook een dode merel gevonden in de tuin die waarschijnlijk bezweken was aan het virus. Besmette vogels kan je snel herkennen en omdat ze er futloos en verzwakt uitzien. Ze hebben evenwichtsproblemen en kunnen moeilijk vliegen.  Dit kereltje ziet er gelukkig gezond uit. Ondanks de regen zit hij op z'n gemak en goed in z'n verenpak.

Spider-Woman...

 

 

 

 

 

 

Kruisspinnen zie je in verschillende kleuren en tekening. Ze hebben acht kleine puntoogjes (ommatidiën) met ieder een eigen lens. De stekelige haartjes op de vier paar poten zijn bedoeld voor de tastzin. Deze dikke dame (de mannetjes zijn kleiner en minder bol) kruiste letterlijk mijn pad en ik kon nog nét voorkomen dat mijn pupje haar met zijn snuit plette. Ik heb ze op de tuintafel gezet en haar eens goed gekeken voordat ze haar weg vervolgde. Mijn redding zal van korte duur zijn want de vrouwtjes verlaten in de herfst hun web om een beschut plekje te zoeken. Daar leggen zij een eicocon met wel 300 tot 800 eitjes die daar overwinteren en in mei uitkomen. Daarna overlijdt ze...

Wortel maar dan anders...

Je ziet ze de hele zomer op graslanden in de bermen of dijken met mooie witte schermbloemen. Maar nu zijn ze uitgebloeid en zien ze er zo uit.
Het is de voorloper van de oranje Bospeen we allemaal kennen. De Wilde peen heeft een witte penwortel die dezelfde geur en smaak heeft als de oranje worteltjes.
Na de bloei gaan de buitenste stralen zich buigen en ontstaat een "vogelnestje".
De vruchtjes hebben weerhaakjes en blijven daardoor makkelijk hangen in de vacht van dieren. Zo kunnen ze ver verspreid worden.

Fragiel...

Soms sta je er opeens bij stil hoe teer en kwetsbaar we zijn.
Als je verdrietig bent...
Verdriet hebt omdat je dierbaren verdrietig zijn...

On and on the rain will fall
Like tears from a star, like tears from a star
On and on the rain will say
How fragile we are, how fragile we are
(Sting)