over mijn Steenuil pleegkinderen kan dit doen via de volgende links:
Het begon allemaal met: Steenuil-pleegvader spelen...
Daarna kwam de blog: Ab Ovo (vanaf-het-ei)...
Toen in juni: Op eigen pootjes staan...
In juli kon je lezen over: Rondfladderen...
Hier kan je nu het laatste deel lezen over het Steenuilennest...
Augustus 2016
Nu de uilenkinderen 3 maanden oud zijn worden ze niet meer getolereerd door mama.
Het is háár territorium en dat laat ze merken ook.
Vaak horen we haar 's avonds.
Ik heb een paar keer met de zaklamp gezien dat ze hier vlak bij 't huis
in de Amerikaanse eik van de buren zat te roepen.
Ik ben er zeker van dat de jonkies nu niet meer in de buurt zijn.
Alleen het vrouwtje blijft op haar stekkie.
Overdag zagen we haar wel eens op een paaltje in onze wei zitten dus
had ik de wildcamera erbij gezet in de hoop een leuk shot te vangen.
Toen ik de beelden ging bekijken zag ik van alles:
een Merel, een Ekster, een Duif, een Pimpel- en een Koolmees...
Ze staan er allemaal op de foto, behalve een Steenuil !
Een paar dagen zag ik het Steenuiltje weer zitten.
Dit keer niet op het paaltje maar bovenop mijn wildcamera-statief!
Gelukkig zit ze ook vaak in de oude kapschuur te zonnen.
Daar kan ik ze met mijn telelens wel fotograferen.
Ze houdt me goed in de gaten met haar gele oogjes.
Steenuilen worden aan het eind van hun eerste levensjaar geslachtsrijp.
Dat houdt in dat ze al een jaar na hun geboorte zelf jongen kunnen voortbrengen.
Ik ben dan ook zeer benieuwd of mijn Pleeguiltjes volgend voorjaar zelf een gezinnetje gaan stichten. Jammer genoeg is dat niet te achterhalen want
ze zijn allemaal vertrokken om een eigen territorium te vinden.
Nu wordt er nog even gretig genoten van het herfstzonnetje.
In de loop van de winter begint de baltsperiode, in maart/ begin april wordt door beide partners uitgemaakt waar gebroed gaat worden.
Ik hoop zo dat ons Steenuilvrouwtje een nieuw ventje zal vinden
en dat ze onze nestkast weer gaan gebruiken.
Het was een onvergetelijke ervaring en een voorrecht dit te mogen meemaken
maar het liefst zie ik ze zonder mijn hulp een gezinnetje grootbrengen:
Puur natuur!
Het begon allemaal met: Steenuil-pleegvader spelen...
Daarna kwam de blog: Ab Ovo (vanaf-het-ei)...
Toen in juni: Op eigen pootjes staan...
In juli kon je lezen over: Rondfladderen...
Hier kan je nu het laatste deel lezen over het Steenuilennest...
Augustus 2016
Nu de uilenkinderen 3 maanden oud zijn worden ze niet meer getolereerd door mama.
Het is háár territorium en dat laat ze merken ook.
Vaak horen we haar 's avonds.
Ik heb een paar keer met de zaklamp gezien dat ze hier vlak bij 't huis
in de Amerikaanse eik van de buren zat te roepen.
Ik ben er zeker van dat de jonkies nu niet meer in de buurt zijn.
Alleen het vrouwtje blijft op haar stekkie.
Overdag zagen we haar wel eens op een paaltje in onze wei zitten dus
had ik de wildcamera erbij gezet in de hoop een leuk shot te vangen.
Toen ik de beelden ging bekijken zag ik van alles:
een Merel, een Ekster, een Duif, een Pimpel- en een Koolmees...
Ze staan er allemaal op de foto, behalve een Steenuil !
Een paar dagen zag ik het Steenuiltje weer zitten.
Dit keer niet op het paaltje maar bovenop mijn wildcamera-statief!
Gelukkig zit ze ook vaak in de oude kapschuur te zonnen.
Daar kan ik ze met mijn telelens wel fotograferen.
Ze houdt me goed in de gaten met haar gele oogjes.
Steenuilen worden aan het eind van hun eerste levensjaar geslachtsrijp.
Dat houdt in dat ze al een jaar na hun geboorte zelf jongen kunnen voortbrengen.
Ik ben dan ook zeer benieuwd of mijn Pleeguiltjes volgend voorjaar zelf een gezinnetje gaan stichten. Jammer genoeg is dat niet te achterhalen want
ze zijn allemaal vertrokken om een eigen territorium te vinden.
Nu wordt er nog even gretig genoten van het herfstzonnetje.
In de loop van de winter begint de baltsperiode, in maart/ begin april wordt door beide partners uitgemaakt waar gebroed gaat worden.
Ik hoop zo dat ons Steenuilvrouwtje een nieuw ventje zal vinden
en dat ze onze nestkast weer gaan gebruiken.
Het was een onvergetelijke ervaring en een voorrecht dit te mogen meemaken
maar het liefst zie ik ze zonder mijn hulp een gezinnetje grootbrengen:
Puur natuur!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten