welkom


Welkom!
Via deze blog neem ik jullie mee door de lens van mijn camera.
Als je goed om je heen kijkt, is er veel moois te zien…

Het zijn vaak de kleine dingen die mij inspireren, verbazen,
verwonderen en waarvan ik geniet!


Door op de foto's te klikken, krijg je een groter formaat. Als je wilt kan je een reactie achterlaten onder de berichten.
Wil je op de hoogte blijven van nieuw geplaatste berichten? Vul dan rechts bij FOLLOW BY EMAIL je emailadres in.
Wil je één van mijn foto's gebruiken? Stuur me dan een berichtje voor de voorwaarden i.v.m. auteursrecht.

maandag 5 juni 2017

Dag lieve Baron...

Wie had dat nu gedacht…zo'n mooie grote pup van 10 maanden oud. We waren zo blij met jou. Na de dood van Bickel was het best even wennen, een andere hond met andere gewoontes en een compleet andere gebruiksaanwijzing. Monique en ik hadden het er weleens over dat het een dubbel gevoel was om van een nieuwe pup te genieten als je oude hond nog zó dicht onder je huid zat.. “Elke dag ga je een beetje meer van hem houden” zei ze tegen mij en daar had ze gelijk in! Langzaam maar zeker werd jij, Baron, steeds meer mijn hondje. Als ik ging werken mocht je sinds kort los in de kamer, de Bench deur bleef gewoon open en dat deed je voorbeeldig. Je had zo’n lief karakter, was gehoorzaam, sociaal, en ook bij alle dieren even vriendelijk. Een pad, egel of een slak ’s avonds op het tuinpad werden vol verbazing door jou besnuffeld en bekeken maar nooit aangevallen. De konijnen deden neusje-neusje door het gaas met jou. De schapen in de wei naast ons, kwamen altijd op je af en jij ging er gezellig naast liggen. Je ‘tongzoende’ met de koeien in de polder en de allerkleinste keffertjes met de grootste bekjes kregen Baron du Pon, zonder strubbelingen nederig op zijn rug. Juup was jouw allergrootste boxervriend! Ik kon zijn naam dan ook niet uitspreken of jij stond te popelen en rond te springen in de hoop dat hij er aan kwam. Hadden we het in een gesprek over Juup dan zei ik gemakshalve maar alleen “het J-woord” zodat je niet in de gaten had dat het over je maatje ging en om je niet onnodig teleur te stellen. Samen met jullie Weimeramer-vriendin Fien hadden jullie vaak de grootste lol in de polder.
Maandag 31 mei toen het ’s avonds afgekoeld was, hebben we lekker lang gespeeld met de bal. Je maakte de gekste sprongen en we hadden plezier samen.
De volgende dag kwam je maar stram omhoog en ik zag dat je wat mankte… Logische beredenatie was om te denken dat je misschien iets verrekt had tijdens het spelen de avond daarvoor. Je hield je rustig en ik dacht alleen maar dat je daar verstandig aan deed. Toen ik woensdag naar mijn werk ging was je niet enthousiast om je 2 koekies aan te nemen en toen ik terugkwam die middag lag je nog precies hetzelfde als ’s morgens… Dat voelde meteen niet goed. Voordat ik met je naar de DA reed liet ik je plassen en schrok ik van de oranje urine die ik meteen opving om mee te nemen voor onderzoek. Toen begon de ellende… vreselijk is het als je zo’n 10 maanden jonge, prachtige pup van 33 kg in vijf dagen tijd ziet wegkwijnen. Alles, écht alles is op alles gezet om jou beter te maken, maar die akelige Leptospire bacterie in je lijf had jou flink te pakken en heeft je ook niet meer los gelaten, hoe hard we daar ook voor vochten. De ommekeer waar we zo op hoopten bleef uit en toen ging het heel snel slechter…Nadat eerst je lever en je nieren het niet meer deden, waren nu ook je darmen geveld en door al de darmwandbeschadigingen en bloedingen had je nog maar de helft van je bloed over.
Maandag 5 juni was de wil in jouw ogen verdwenen… je keek me aan met maar één boodschap: ‘ik kan het niet meer, wil jij me erbij helpen…?’
Dat heb ik gedaan lieve Baron, met zoveel verdriet en pijn in mijn hart, maar uit liefde voor jou. Ik kon het niet meer aanzien dat je zo aan ’t interen was na deze zware dagen. Het was honds-onterend om te zien dat je gelaten het bloed uit je darmen liet lopen en je urine niet meer onder controle had. Het was tijd… tijd om te gaan en we hebben je laten gaan…
Rust zacht mijn kleine pup. Ons verdriet is groot, maar jij bent klaar hier.
Bedankt voor de korte, maar goede tijd die we met jou hebben gehad.
Ga jij maar fijn naar Bickel, daar ben je veilig, zonder pijn…
Baron 16-7-2016 * 5-6-2017

17 opmerkingen:

  1. Zo verdrietig,wat moet het ontzettend moeilijk geweest zijn om hem te laten gaan, lieve Baron, wat ben.je in een warm nest terecht gekomen en heel veel liefde mocht je krijgen, hopelijk is dat een troost voor jullie, je hebt er echt alles aan gedaan.rust zacht Baron. Patricia en Henk heel veel sterkte xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tranen in mijn ogen.. hebben zo geduimd voor Baron... ����

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat ontzettend mooi geschreven; zo recht uit je hart! Bewonder je om je onmetelijke dierenliefde. Patries, al was het veel te kort, Baron du Pon heeft het fantastisch bij julllie gehad. Hij heeft jullie laten zien dat je hart groter is dan je dacht doordat je na Bickel weer zo veel van hem kon houden. Rijg de leuke herinneringen aan een ketting en draag hem. Liefs voor jullie.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik hou het niet droog...en begrijp het nu ook beter. Dank, dat je me met je mooie foto's over zijn leven - en met je verhalen - hebt laten meegenieten dat hij er was, Wat is schrijven soms fijn, he? Ga er maar gewoon mee door. En vind een manier om je verdriet in beeld te brengen, X

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zo triest.
    De enige troost die je hebt is dat Baron du Pon wel 10 geweldige maanden heeft geleefd en genoten van elke minuut. Heb altijd zo genoten van de leuke verhalen en de avonturen die jullie saampjes beleefden.
    Dikke kuzz en respect om hem "los" te laten uit liefde.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Met je boxer gatje was je in de boter gevallen, altijd gevederde en behaarde vriendjes om je heen èn de beste liefste onbaatzuchtigste baasjes, die jou uit liefde hebben laten gaan.
    Met Bickel zul je spelen dat weet ik zeker maar je had hier nog minstens 3285 dagen moeten rond banjeren.
    Lieve Baron het was me een waar genoegen ( zo spreek je immers tegen een baron) om samen met jou, je bazinnetje en die maffe 🐔 een paar keer te wandelen.
    Ik ga je missen 💙

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Verdrietige woorden en te verdrietig voor woorden...je hebt het mooi geschreven en het treft me recht in mijn hart, zoals ook het verhaal van Baron, dat ik heb gevolgd. Ik wens jullie alle sterkte toe om deze zwarte week een plek te kunnen geven...Pia Weemering

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heel veel sterkte en kracht .. een hele dappere beslissing uit liefde genomen...rust zacht lieve Baron

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Heel verdrietig allemaal.
    Hoop dat de mooie herinneringen jullie sterken om het een plekje te kunnen geven.
    Ze blijven voor altijd in onze harten voortleven.
    Nogmaals heel veel sterkte gewenst.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een tranen heb ik nu en wat een tranen zullen jullie hebben gehad en nog hebben. Heel veel sterkte met jullie verlies

    BeantwoordenVerwijderen
  11. We hebben Barons ziekte met z’n allen zo gevolgd en zo geduimd en zo gehoopt dat het goed zou komen. En dan komt het niet goed en daar zijn we stil van en enorm van onder de indruk. Nog steeds. Baron was nog maar een pup. Veel te jong om dan al weg te gaan. Hij heeft wel een onuitwisbare herinnering achtergelaten. Over een paar jaar hebben we het nog over Baron en over de zware dagen die Baron en jullie gehad hebben. Je hebt een hele ontroerende afscheidsbrief geschreven. Het heeft me tot tranen toe geroerd, net als het overlijden van Baron. Baron zal altijd voortleven in jullie hart en ook in de onze. Sterkte de komende tijd. Hij zal enorm gemist worden. Josette

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Zo is het goed Patricia.
    Het op jouw unieke, prachtige en onnavolgbare manier van je af schrijven is goed zo.
    Zo is het goed Patricia.

    Je ( schoon ) ouders. xx

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Een zwaar maar dapper besluit. We weten wat dit inhoud.Blijf zijn naam noemen, zodat ook hij nooit vergeten zal worden.Ook al zijn ze er niet meer, in de harten blijven ze voortleven voor de rest van je leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik heb gisteren zeer ontroerd een uitgebreide reactie geplaatst, maar zie 'm nu niet. Bij deze: het heeft me echt geraakt. Dank voor het delen.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Lieve Patricia ik wens jullie ontzettend veel sterkte. Wat hebben jullie gevochten en wat triest dat dit zo is geeindigd...

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Heel veel sterkte met dit verlies. We weten hoe het is afgelopen 23 mei afscheid moeten nemen van onze boxer Callou. Die op 10 weken na 14 zou zijn geworden. Jullie Baron veelste jong. Maar fijn dat hij zo heeft genoten bij jullie. Bewaar de mooie herinneringen dat doen wij ook. Sterkte met dit grote verlies.

    BeantwoordenVerwijderen