Vorig jaar maart vond ik een gewonde Groene specht man op onze ontsluiting. De angstige vogel probeerde nog tevergeefs in de wilg te klimmen maar dat lukte niet met een kapotte vleugel. Ik heb hem gepakt en naar het Vogelrevalidatiecentrum in Zundert gebracht. Ondanks hun goede zorgen heeft ie het niet gehaald. Niet eens zozeer door de verwonding, maar het is erg moeilijk om een specht dwangmatig te laten eten. Ik mocht hem toen terug ophalen en heb hem op laten zetten. Hij prijkt nu aan onze muur in de kamer ( foto 2). Gelukkig hoorde ik nog steeds regelmatig de lach van andere Groene spechten. Ik wist al dat ze er nog zaten omdat ik nog steeds gaten in het gras zie. Dat doet de Groene specht met zijn snavel, zijn hoofdvoedsel bestaat uit mieren die hij, soms wel een halve meter diep, uit de grond pikt. Beiden spechten op de foto's zijn mannetjes, dat kan je zien aan de rode streep onder het oog. Bij vrouwtjes ontbreekt deze rode streep en is het rondom het oog geheel zwart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten