De Futen in Zonzeel hebben veel jongen dit jaar en daar zijn ze druk mee in de weer. De inmiddels al wat groter geworden kids zijn hun 'zebrastreepjes' al bijna kwijt. Ze piepen constant om eten maar ook omdat ze paps en mams, die amper van elkaar te onderscheiden zijn, steeds kwijt zijn. Die duiken namelijk steeds koppie onder en komen dan vervolgens op een hele andere plek weer omhoog met, als ze geluk hebben, een lekker visje in hun bek. De kinderen komen er dan meteen op af zwemmen en schrokken de visjes naar binnen. En dat gaat maar door... Ik heb bijna een uur zitten genieten van de rust en de bedrijvigheid. Het voeren was helaas nèt iets te ver weg om er een scherpe foto van te kunnen maken maar deze fuut, die vlakbij me aan de waterkant omhoog kwam, mag er ook zijn dus...KLIK!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten