Stad der liefde…

Toevallig heb ik afgelopen donderdagavond gebeld met de Nederlandse verhuurder van het prachtige appartementje Hemelsoet in hartje Parijs, waar we in 2009 verbleven en we wilden dit graag gaan herbeleven. Deze foto’s heb ik destijds genomen op een zwoele avond vanuit ons appartement. Het straatje lijkt veel op de beelden die vandaag zag van de mensen die achter uit het theater Bataclan wegrenden. Ik wist toen nog niet dat die donkere wolken als een zwaard van Damocles boven ons aller hoofd hingen....
Zes jaar geleden hebben Henk en ik een ontzettend leuke romantische midweek beleefd in Parijs. Alles was liefde. Wij, de mensen, de stad ademt het uit! We hebben niets anders dan gelachen en genoten. Op 14 juli hebben we buiten op Place de l'Odéon samen met een heleboel Fransen én een aantal blikken bier het begin van de Franse revolutie gevierd. We verstonden ze niet maar het was gebroederlijk in vrijheid en gelijkheid: Liberté, égalité, fraternité. Het was geweldig en om nooit te vergeten. Maar gaat het ooit nog zo zijn? De wereld is zo veranderd en dat maakt me verdrietig.
Geloof…
Onschuldigen mensen worden vermoord uit naam van een godsdienst?
Hoop en liefde...
Alleen daarmee kunnen we het doen!